1. Ağuş, qucaq. Anası uşağı qoynuna alıb yatdı.
// Obrazlı təsvirlərdə.
2. Paltarın döşə qovuşan yeri, döşü; qoltuq.
is. Ət, yun və süd verən sıx, qıvrım tüklü gövşək ev heyvanı. Alışan tayaların işığında hürküşüb bir-birinə qarışmış qoyun sürüləri mələşir
Tam oxu »1 сущ. 1. овца: 1) самка барана 2) как родовое обозначение овец и баранов. Qoyun sürüsü стадо овец, zərifyunlu qoyunlar тонкорунные овцы, qoyun qırxım
Tam oxu »I. i. 1. sheep (pl.: sheep): (dişi) ewe; (erkək) ram; 2. məc. harmless creature II. s. sheep, sheep’s; ~ iti sheepdog; ~ dərisi sheepskin; ~ ferması s
Tam oxu »сущ. хеб; qara qoyun чӀулав хеб; // хиперин, хперин (мес. суьруь); // хипен, хпен; qoyun südü хпен нек; ** qoyun kimi хеб хьтин, хъуьтуьл къилихдин, м
Tam oxu »Kök gün (isti, yanmaq) kəlməsi ilə bağlıdır. Sər-in qəlibi üzrə qoy-un kəlməsi əmələ gəlib. Qoyunlar rənginə görə qumral, əbrəş, bəröyüm, qara, boz, g
Tam oxu »QOYUN I is. Gövşək ev heyvanı. Canavarlar yedi bütün qoyunu; İştə, oğlum, yalançılıq oynu (M.Ə.Sabir)
Tam oxu »a thick skull / brazen-faced / blockhead / dunderhead медный лоб (бестолковый и упрямый человек, тупица)
Tam oxu »