AŞIQLAMAQ

f. məh. Aşiq etmək, bənd etmək, məftun etmək.
[Camalın anası:] Xan sağ olsun, Cənnət qızın üstə atıb, qız da bizim bu uşağı … aşıqlayıb. S.Rəhimov.

AŞIQQOZ
AŞIQLIQ₁

Digər lüğətlərdə

влега́ть вытряса́ние изнурённо лива́нец опи́ться сква́шение толстоподо́швенный эполе́тики алкона́вт набо́йный обнесе́ние самозакла́ние фигу́рный cutting area dealing elan electronic smog exhilaration fitting-room irritatory pellicle poke-pudding thank-offering клетчатый поцапаться