is. 1. Doğulduğu zaman adama verilən şəxsi isim. Ad və soyad. Ad qoymaq. Adın nədir? Adını söyləmək. – Sən öləsən, Xanmirzə bəyin adını verən kimi, qo
is. Nüfuz, şöhrət, etibar, hörmət, şan, yaxşı ad. Ol keçən dəmləri hanı Zakirin; İtkin olub adı-sanı Zakirin
is. coğr. Hər tərəfi su ilə əhatə olunmuş quru; cəzirə. Pirallahı adası. Kuril adaları. Yarımadalar və adalar Avropanın bütün sahəsinin üçdə bir hissə
is. [ər. “ədəb” söz. cəmi] köhn. Əxlaq qaydaları, ədəb qaydaları, cəmiyyətdə ünsiyyət qaydaları. Bilmək adabdır sənə vacib; Rəsmü adabə olgilən talib
kiç. Kiçik ada, kiçik cəzirə
is. zool. Əhli şəraitdə saxlanıb artırılan dovşan növü. Adadovşanı çox tez törəyib artan heyvandır
is. Ad, nişan, deyik. Adax günü
“Adaxlamaq”dan f.is
f. Nişanlamaq, ad etmək. Haman ili məni səkkiz yaşlı bir qızla adaxladılar. M.İbrahimov
bax adaxlanma
bax adaxlanmaq
“Adaxlanmaq”dan f.is
f. Nişanlanmaq, nişan taxılmaq. Sevmək, adaxlanmaq, toy günləri, gəlin köçləri şirin bir xəyal kimi Məşuqənin gözləri qabağında açılıb vərəqlənir
is. və sif. Nişanlı, deyikli; nişanlanmış, adaxlanmış. [Şəhrəbanı xanım:] Allaha şükür, atan sağ, anan sağ
is. dan. 1. Köhnə məişətdə: oğlanın gizli olaraq adaxlısı ilə görüşməsi. Padşahın oğlu bir-iki dəfə adaxlıbazlığa gəldisə, qız elə dediyini dedi: – Əl
is. Adaxlı olma
is. [ital.] mus. 1. Ağır tempdə çalmaq lazım gəldiyini göstərən musiqi termini. 2. Ağır tempdə ifa edilən, adətən lirik xarakterli musiqi pyesi, yaxud
bax adax.□ Adaq eləmək – bax adaxlamaq
is. məh. Uşağın ilk addımı, ilk yerişi. □ Adaq durmaq – ayaq üstə durmaq (uşaq haqqında). Adaq yerimək – təzəcə yeriməyə başlamaq
zərf dan. Yavaş-yavaş, addımaddım
bax adaxlı. Ol sərvin ayağı bağlı oldu; Azadə ikən, adaqlı oldu. Füzuli
is. [ər.] 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canl
bax adamyana
sif. Lazımi şəkildə, əməllibaşlı, yararlı
sif. və is. Yalançı, adamları aldatmaqla məşğul olan
sif. Çirkin, biçimsiz, eybəcər, bədləkər. // Söyüş, təhqir mənasında. Ay adamaoxşamaz, bir üzünə baxsana; Bomboz olub saqqalın, rəngü həna yaxsana
is. Çirkinlik, eybəcərlik, biçimsizlik, bədləkərlik
sif. Adamlarla ünsiyyət bağlayan, xoşxasiyyət, istiqanlı, mehriban
sif. Adamdan qaçan, cəmiyyətdən qaçan, ürkək; qaraqabaq, qanısoyuq, mızı
is. Adamdan qaçmaq, cəmiyyətdən qaçmaq xasiyyəti; qaraqabaqlıq, qanısoyuqluq, mızılıq
zərf Hər bir adama, hər bir nəfərə, yaxud hər bir nəfərdən. Adambaşı 5 manat yığdıq. Adambaşı(na) neçə düşür?
sif. Adam hündürlüyündə olan. Adamboyu qar yağmışdı. Küçələrdə adamboyu ağaclar əkilmişdir
zərf İnsana yaraşan bir surətdə, insancasına, insan kimi, humanistcəsinə. Adamcasına hərəkət etmək. Adamcasına rəftar etmək
oxş. Yazıq adam, fağır adam; zavallı, mərhəmətə layiq insan (bəzən kinayə və istehza ilə “məhdud düşüncəli, səthi adam” mənasında işlənir)
sif. Adamyeyən, insan qanına həris olan. // Vəhşi, yırtıcı
is. Vəhşilik, yırtıcılıq
sif. Adamlara uyuşmayan, adamlarla ünsiyyət bağlamayan, ürkək
sif. dan. Yaxın adamı, böyüyü olan; köməyi, arxası, himayəçisi, qohuməqrəbası olan
is. 1. İnsanlıq, tərbiyəlilik; ünsiyyət, adamlarla yola getmə. Onun heç bir adamlığı yoxdur. – [Nəcəf:] Bu da bizim adamlığımız!… İ
Adətən saylara qoşularaq, şeyin neçə nəfərə, şəxsə aid olduğunu göstərir; məs.: biradamlıq nömrə, ikiadamlıq loja, beşadamlıq yer
is. və sif. dan. Adamı araya qoyan, adam ələ salan, adama lağ edən, lağa qoyan
is. Xain; xəbərçi
sif. və is. Adamları sevməyən, adamlardan xoşu gəlməyən, adamlardan qaçan, mərdümgiriz
is. Adamsevməz adamın xasiyyəti
sif. Kimsəsiz, yalnız; adamı, köməkçisi olmayan; arxasız, himayəsiz. O adamsızdır, heç kəsi yoxdur
is. Kimsəsizlik, yalnızlıq, köməksizlik, arxasızlıq, himayəsizlik
[xüs. is.-dən] kim. Burun və boğazın selikli qişasına təsir edən zəhərləyici maddə