Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • AR

    is. [ər.] 1. Həya, abır, utanma; namus, qeyrət, izzəti-nəfs, mənlik. Bu adamda heç ar deyən şey yoxdur

    Tam oxu »
  • ARA

    is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar

    Tam oxu »
  • ARA-BƏRƏ

    is. dan. 1. Aralıq, ara, orta. Köçün ara-bərəsində, tozun içində, qabağı öküz yüklü, arxası ağır şələli, boyunlarında uşaqları olanlar da qan-tər için

    Tam oxu »
  • ARA-SIRA

    zərf Arabir, bəzən, hərdənbir, bəzi vaxt, bəzi hallarda, vaxtdan-vaxta. Səhərlərə məxsus olan nəsimdən ara-sıra yarpaqlar qımıldanır… Yarpaqlar arasın

    Tam oxu »
  • ARABA

    is. İki və ya dördtəkərli nəqliyyat vasitəsi. Minik arabası. Yük arabası. Əl arabası (əl ilə sürülən araba)

    Tam oxu »
  • ARABABƏND

    is. Araba qayıran usta

    Tam oxu »
  • ARABACIQ

    kiç. Kiçik araba. // Uşaq arabası, oyuncaq araba

    Tam oxu »
  • ARABAÇI

    is. 1. Araba sürən adam, araba işlədən adam. Küçələrdə arabaçılar, suçular … o yan-bu yana yeriməkdə idi

    Tam oxu »
  • ARABAÇILIQ

    is. Arabaçı sənəti, işi. Kişi Nurəddinlə bərabər arabaçılığa getmişdi. S.S.Axundov

    Tam oxu »
  • ARABİR

    zərf Hərdənbir, gahdanbir, bəzən. Arabir yağış yağır. Arabir bizə gələrdi. – [Kərim baba tüfəngini] hər gün silər, təmizlər və arabir dərənin içinə en

    Tam oxu »
  • ARAÇI

    is. Ara düzəldən adam, dəllal. // Arada duran adam, vasitəçi. Mahmud … öz ürəyini soyutmaq istəyirdi

    Tam oxu »
  • ARAÇILIQ

    is. Vasitəçilik, miyançılıq, ara düzəltmə; dəllallıq. □ Araçılıq etmək – vasitəçilik etmək, ara düzəltmək

    Tam oxu »
  • ARADABİR

    bax arabir

    Tam oxu »
  • ARADÜZƏLDƏN

    is. dan. Vasitəçi (yalnız mənfi mənada)

    Tam oxu »
  • ARAHƏKİMİ

    is. Heç bir təhsili olmayan və qeyri-elmi üsullarla müalicə edən adam; türkəçarəçi

    Tam oxu »
  • ARAKÇEYEVÇİLİK

    is. [Rusiya çarı I Aleksandr dövründə nazir olmuş Arakçeyevin adından] 1. XIX əsrin əvvəlində Rusiyada: qeyri-məhdud polis istibdadı, hərbi zümrənin b

    Tam oxu »
  • ARAKƏSİLMƏZLİK

    is. Arasıkəsilməz şeyin halı, fasiləsizlik, davamlılıq, sürəklilik

    Tam oxu »
  • ARAKƏSMƏ

    is. Bir otağı, yeri, binanı iki yerə ayıran yüngül divar; aralığa çəkilən divar, taxta və s. Evin arakəsməsi taxtadandır

    Tam oxu »
  • ARAQ

    is. [ər.] 1. Meyvədən və s.-dən çəkilən spirtli içki. Tut arağı. Zoğal arağı. Araq çəkmək. – Ərəqlə badədir ol iki cövhər; Ki, yoxdur onlara dünyadə s

    Tam oxu »
  • ARAQ-ÇAXIR

    top. Spirtli içkilər

    Tam oxu »
  • ARAQ-VARAQ

    araq-varaq eləmək – hərtərəfli axtarmaq, axtarılmayan yer qoymamaq. [Dostum] bütün hökumət dairələrini bir-birinə çaxnaşdırmış, bütün şəhəri araq-var

    Tam oxu »
  • ARAQARIŞDIRAN

    sif. və is. Fitnə-fəsad salan. [Pyotr:] [Vano] bəlkə araqarışdıranlardandır, qəsdən göndərilib. S.Rəhman

    Tam oxu »
  • ARAQÇƏKƏN

    is. 1. Araq çəkməklə məşğul olan adam. 2. Araq çəkmək üçün cihaz, alət və s

    Tam oxu »
  • ARAQÇI

    is. dan. 1. Araqçəkən, araq hazırlayıb satan adam. 2. Çox araq içən, içkilərdən ən çox arağı sevən adam

    Tam oxu »
  • ARAQÇIN

    is. [ər. ərəq və fars. çin] Qiymətli parçadan, çox vaxt tirmədən və s.-dən tikilib, üstü güləbətin (zərli) və ya ipək sapla naxışlanmış baş geyimi, tə

    Tam oxu »
  • ARAQÇINLI

    sif. Başında araqçın olan, başına araqçın qoymuş. …Başı araqçınlı, uzun arxalıqlı Vaqif nə isə sayır, həm də gözünün ucu ilə ona [Qızxanıma] baxırdı

    Tam oxu »
  • ARALAMA

    “Aralamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARALAMAQ

    f. 1. Bitişik, yaxud yan-yana duran şeyləri kənara çəkib bir-birindən ayırmaq, ayrı qoymaq. Pəncərənin pərdəsini aralamaq

    Tam oxu »
  • ARALANDIRMA

    “Aralandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARALANDIRMAQ

    bax aralamaq

    Tam oxu »
  • ARALANMA

    “Aralanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARALANMAQ

    f. 1. Bir-birindən ayrılmaq, uzaqlaşmaq. Atlılar aralanaraq hərə bir tərəfə getdi. – Aralanır buludlar, təravətlənir otlar

    Tam oxu »
  • ARALAŞDIRILMA

    “Aralaşdırılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARALAŞDIRILMAQ

    məch. Bir-birindən ayrılmaq, uzaqlaşdırılmaq, kənara çəkilmək

    Tam oxu »
  • ARALAŞDIRMA

    “Aralaşdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARALAŞDIRMAQ

    f. Dalaşanları birbirindən ayırmaq, uzaqlaşdırmaq, kənara çəkmək. Molla aralaşdırır, ona da bir-iki yumruq dəyir

    Tam oxu »
  • ARALAŞMA

    “Aralaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARALAŞMAQ

    f. 1. Ayrılmaq, ayrı düşmək, aralı düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəni kəsmək. 2. Seyrəkləşmək

    Tam oxu »
  • ARALATDIRMAQ

    icb. Üçüncü şəxs vasitəsi ilə aralatmaq. [Xan:] Mən onun başını bədənindən aralatdıraram, onda bilər ki, nökər bayatı deyib, xanı yuxudan oyatmaz

    Tam oxu »
  • ARALATMAQ

    icb. Aralamağa məcbur etmək

    Tam oxu »
  • ARALI

    zərf 1. Bir-birindən bir qədər uzaq, arada bir qədər məsafə qoyaraq. Xasay atlıların bir-birindən aralı getməsini məsləhət gördü

    Tam oxu »
  • ARALIQ

    is. 1. İki şey arasındakı boşluq, boş yer; iki yerin arası; ortalıq, orta, ara. Aralıqda qalan şeyləri götürün

    Tam oxu »
  • ARAM

    is. [fars.] Sakitlik, qərar, rahatlıq, dinclik, sükut; səbir, dözüm. Hənuz vəsldir, ey mah, yoxdur aramın; Nə növ bəs keçəcək mən fəqirə hicranın? S

    Tam oxu »
  • ARAM-ARAM

    zərf Yavaş-yavaş, asta-asta, aramla. Aram-aram danışmaq. Aram-aram oxumaq. İşi aram-aram gör. – Tabut gedir… Bu ağrıdan ürəklər də qana dönür; Cənazən

    Tam oxu »
  • ARAMA

    “Aramaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ARAMAQ

    f. Axtarmaq. Sən mükafatını insanlığa xidmətdə ara; Əbədi zövqü, təsəllini həqiqətdə ara. A.Səhhət. Mühəndis yenə də öz dəftərçəsinin neft ilə yağlanm

    Tam oxu »
  • ARAMCA

    zərf Aramla, aram surətdə, ağır-ağır, yavaş-yavaş, yavaşca. [Bülənd] aramca atın cilovunu çəkir, at da ehtiyatla rahat addımlayırdı

    Tam oxu »
  • ARAMGAH

    is. [fars.] tənt. 1. İstirahət yeri, dayanılan yer; məskən, mənzil. Bu, bəzmixasi-ünsdür, aramgahi qüdsdür

    Tam oxu »
  • ARAMLA

    zərf Qaraca qız qalxıb aramla geyinməyə başladı. Sonra əl-üzünü yuyub, çay içməyə məşğul oldu. S.S.Axundov

    Tam oxu »
  • ARAMLI

    sif. 1. Səbirli, dözümlü. 2. Ağır, yavaş

    Tam oxu »