Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • APAÇIQ

    sif. və zərf Tamamilə açıq, tamamilə aydın. Apaçıq məsələ. Bütün əlamətlər bu yerlərdə neft yataqları olduğunu apaçıq göstərir

    Tam oxu »
  • APAĞ

    sif. Tamamilə ağ, lap ağ, ağappaq. Apağ süfrə. Apağ sifət

    Tam oxu »
  • APARÁT

    [lat.] 1. tex. Alət, cihaz, qurğu. Radio aparatı. Aparatla əyirmə. 2. İdarə və ya təsərrüfatın müəyyən sahəsində xidmət edən müəssisələrin məcmusu

    Tam oxu »
  • APARATÇI

    is. xüs. Aparatda işləyən, aparatı idarə edən fəhlə. Aparatçılar briqadiri təcrübə sahəsində tökmə üsulu ilə hazırlanmış maşınların istilik rejimini y

    Tam oxu »
  • APARICI

    sif. 1. Başda gedən, irəlidə gedən, qabaqda gedən. // Əsas, baş, ən mühüm. “Rast” ladının mayəsinə bütün pərdələr tabedir: alt kvarta, alt medianta, a

    Tam oxu »
  • APARILMA

    “Aparılmaq”dan f.is. Yüklərin vaxtında aparılmasını təmin etməli

    Tam oxu »
  • APARILMAQ

    “Aparmaq”dan (1, 2, 3, 8 və 12-ci mənalarda) məch. Sərnişinlərin hamısı yerlərinə aparıldı. Mübarizə aparılmaq

    Tam oxu »
  • APARMA

    “Aparmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • APARMAQ

    f. 1. Bir şeyi əlinə götürərək, yaxud dalına yükləyərək bir yerdən başqa yerə köçürmək, gətirmək. Uşağı qucağında aparmaq

    Tam oxu »
  • APARTMAQ

    icb. Aparmağa məcbur etmək

    Tam oxu »
  • APAŞKAR

    bax apaydın

    Tam oxu »
  • APAYDIN

    sif. Tamamilə aydın, tamamilə bəlli. Apaydın məsələ. Apaydın hava. – Qəhrəmanın üzündə ümidsizlik və tərəddüd əlamətləri apaydın görünməkdə idi

    Tam oxu »
  • APELLYÁSİYA

    is. [lat. appellatio – müraciət] hüq. Məhkəmənin qanuni qüvvəyə minməmiş qərarlarından yuxarı instansiyaya şikayət vermə qaydası

    Tam oxu »
  • APLİKÁSİYA

    is. [lat.] Qurama, ornamentlərin yaradılması üsulu

    Tam oxu »
  • APÓRT

    [xüs. is.-dən] Alma ağacı növü və bu ağacın çox qalan turşməzə-şirin iri alması. Aport özünü yaxşı tozlamır

    Tam oxu »
  • APOSTRÓF

    [yun.] dilç. Sözlərdə buraxılan səsi əvəz etmək üçün hərflərin arasında üstdə qoyulan vergül şəkilli işarə (’)

    Tam oxu »
  • APPENDİSİT

    [lat.] tib. Kor bağırsağın artımının iltihabı. Appendisit tutmaları

    Tam oxu »
  • APRÉL

    [lat.] Təqvim ilinin dördüncü ayı. Aprel ayının ilk günləri

    Tam oxu »
  • APRİOR

    [lat.] fəls. Təcrübədən və təcrübənin nəticəsindən asılı olmayaraq. Aprior bilik

    Tam oxu »
  • APRİORİ

    [lat.] fəls. Təcrübədən və təcrübənin nəticəsindən asılı olmayaraq. Aprior bilik

    Tam oxu »
  • APROBÁSİYA

    is. [lat.] 1. Bəyənmə, təsdiqetmə. 2. Keyfiyyəti təyin etmə. Aprobasiya metodikası

    Tam oxu »
  • APTÉK

    [əsli yun.] Həkimlərin resepti üzrə dərman hazırlayıb satan müəssisə; dərmanxana, əczaxana. Aptek ilk dəfə 754-cü ildə Bağdad şəhərində yaradılmışdır

    Tam oxu »
  • APTEKÇƏ

    kiç. İlk tibbi yardım göstərmək üçün lazım olan dərmanlar toplusu və içində bu cür dərmanlar olan qutu

    Tam oxu »
  • APTEKÇİ

    is. 1. Həkimin resepti ilə dərman hazırlayan aptek işçisi; əczaçı. …Qız stol başında aptekçilər kimi dərmanlar əhatəsində oturmuşdur

    Tam oxu »
  • APTEKÇİLİK

    is. Aptekçi sənəti, işi; əczaçılıq

    Tam oxu »
  • AR

    is. [ər.] 1. Həya, abır, utanma; namus, qeyrət, izzəti-nəfs, mənlik. Bu adamda heç ar deyən şey yoxdur

    Tam oxu »
  • ARA

    is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar

    Tam oxu »
  • ARA-BƏRƏ

    is. dan. 1. Aralıq, ara, orta. Köçün ara-bərəsində, tozun içində, qabağı öküz yüklü, arxası ağır şələli, boyunlarında uşaqları olanlar da qan-tər için

    Tam oxu »
  • ARA-SIRA

    zərf Arabir, bəzən, hərdənbir, bəzi vaxt, bəzi hallarda, vaxtdan-vaxta. Səhərlərə məxsus olan nəsimdən ara-sıra yarpaqlar qımıldanır… Yarpaqlar arasın

    Tam oxu »
  • ARABA

    is. İki və ya dördtəkərli nəqliyyat vasitəsi. Minik arabası. Yük arabası. Əl arabası (əl ilə sürülən araba)

    Tam oxu »
  • ARABABƏND

    is. Araba qayıran usta

    Tam oxu »
  • ARABACIQ

    kiç. Kiçik araba. // Uşaq arabası, oyuncaq araba

    Tam oxu »
  • ARABAÇI

    is. 1. Araba sürən adam, araba işlədən adam. Küçələrdə arabaçılar, suçular … o yan-bu yana yeriməkdə idi

    Tam oxu »
  • ARABAÇILIQ

    is. Arabaçı sənəti, işi. Kişi Nurəddinlə bərabər arabaçılığa getmişdi. S.S.Axundov

    Tam oxu »
  • ARABİR

    zərf Hərdənbir, gahdanbir, bəzən. Arabir yağış yağır. Arabir bizə gələrdi. – [Kərim baba tüfəngini] hər gün silər, təmizlər və arabir dərənin içinə en

    Tam oxu »
  • ARAÇI

    is. Ara düzəldən adam, dəllal. // Arada duran adam, vasitəçi. Mahmud … öz ürəyini soyutmaq istəyirdi

    Tam oxu »
  • ARAÇILIQ

    is. Vasitəçilik, miyançılıq, ara düzəltmə; dəllallıq. □ Araçılıq etmək – vasitəçilik etmək, ara düzəltmək

    Tam oxu »
  • ARADABİR

    bax arabir

    Tam oxu »
  • ARADÜZƏLDƏN

    is. dan. Vasitəçi (yalnız mənfi mənada)

    Tam oxu »
  • ARAHƏKİMİ

    is. Heç bir təhsili olmayan və qeyri-elmi üsullarla müalicə edən adam; türkəçarəçi

    Tam oxu »
  • ARAKÇEYEVÇİLİK

    is. [Rusiya çarı I Aleksandr dövründə nazir olmuş Arakçeyevin adından] 1. XIX əsrin əvvəlində Rusiyada: qeyri-məhdud polis istibdadı, hərbi zümrənin b

    Tam oxu »
  • ARAKƏSİLMƏZLİK

    is. Arasıkəsilməz şeyin halı, fasiləsizlik, davamlılıq, sürəklilik

    Tam oxu »
  • ARAKƏSMƏ

    is. Bir otağı, yeri, binanı iki yerə ayıran yüngül divar; aralığa çəkilən divar, taxta və s. Evin arakəsməsi taxtadandır

    Tam oxu »
  • ARAQ

    is. [ər.] 1. Meyvədən və s.-dən çəkilən spirtli içki. Tut arağı. Zoğal arağı. Araq çəkmək. – Ərəqlə badədir ol iki cövhər; Ki, yoxdur onlara dünyadə s

    Tam oxu »
  • ARAQ-ÇAXIR

    top. Spirtli içkilər

    Tam oxu »
  • ARAQ-VARAQ

    araq-varaq eləmək – hərtərəfli axtarmaq, axtarılmayan yer qoymamaq. [Dostum] bütün hökumət dairələrini bir-birinə çaxnaşdırmış, bütün şəhəri araq-var

    Tam oxu »
  • ARAQARIŞDIRAN

    sif. və is. Fitnə-fəsad salan. [Pyotr:] [Vano] bəlkə araqarışdıranlardandır, qəsdən göndərilib. S.Rəhman

    Tam oxu »
  • ARAQÇƏKƏN

    is. 1. Araq çəkməklə məşğul olan adam. 2. Araq çəkmək üçün cihaz, alət və s

    Tam oxu »
  • ARAQÇI

    is. dan. 1. Araqçəkən, araq hazırlayıb satan adam. 2. Çox araq içən, içkilərdən ən çox arağı sevən adam

    Tam oxu »
  • ARAQÇIN

    is. [ər. ərəq və fars. çin] Qiymətli parçadan, çox vaxt tirmədən və s.-dən tikilib, üstü güləbətin (zərli) və ya ipək sapla naxışlanmış baş geyimi, tə

    Tam oxu »