1. Bir şeyi əlləri ilə yuxarıya atmaq və yerə düşərkən tutmaq. Paltarlarımızı tamam çıxarıb adama bir fitə tutardıq və sonra on-on beş girvənkə gələn ağac milləri atıb-tutardıq, oynadardıq.
Günümüz elə zorxanada keçərdi.
// Sevgi və hörmət əlaməti olaraq, bir adamı əlləri üstündə yuxarı atmaq və tutmaq.
Vahid Nəzirəni qolları arasına alıb oynadır, top kimi atıb-tuturdu.
// məc. Əzizləmək.
[Dilbər:] Alik deyir: – Siz mənim olsaydınız, gecə-gündüz sizi atıbtutar, bir kukla kimi oynadardım.
2. məc. dan. Ətraflı düşünmək, ölçüb-biçmək. Məsələni qabaqca atıb-tutmaq lazım idi.