AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Digər lüğətlərdə

доса́дный задернова́ть коршунёнок ля́гва надбро́вница отсоедине́ние вски́дываться напружи́нить пивова́рка суда́рушка транзити́вный убо́гий рушение шакал Broad Church family practitioner plough-body thomsonite антисемитизм казуист перцовый разливной слякоть спеть топонимика