f.sif. İslaq hala gəlmiş. Anam gecəki yağışdan islanmış şeyləri Ayrım qızının köməyi ilə alaçıqdan çıxara-çıxara: – Allah kəssin belə yaylağı
“İslatmaq”dan f.is
f. 1. Yaş eləmək, islaq hala gətirmək. İndi [Xədicənin] gözlərindən sakitcə axan yaşlar yanaqlarını isladıb axır… axır… bir dürlü bitmək bilməyirdi
is. Fit, fışqırıq. Ancaq … gəmilərin son islıqları … eşidilirdi. M.S.Ordubadi. Düşmən tərəfdən gələn güllələr islıq çalaçala başı üzərindən uçuşur
is. Tapşırıq. Aşıq sazla dediyi kimi, sözlə də Məhbub xanımın ismarışını Koroğluya yetirdi. “Koroğlu”
“İsmarlamaq”dan f.is
f. 1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. (Ata. sözü). Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Alla
“İsmarlanmaq”dan f.is
məch. Tapşırılmaq. // Sifariş edilmək
“İsmarlamaq”dan icb
is. [ər.] Namus, irz, həya, abır, pərdə. Arvadın isməti, ərin izzəti. (Ata. sözü). Qorxum bu ki ismət ola pamal; Fərmanə müvafiq olmaya hal
sif. Namuslu, həyalı, abırlı, əxlaqlı, təmiz, məsum. – Gülzarın namuslu və ismətli (z.) olduğu xüsusi bir tərzdə dillərdə dolaşırdı
is. Namusluluq, həyalılıq, abırlılıq, əxlaqlılıq, əxlaq təmizliyi. // Məsumluluq, günahsızlıq
sif. İsmətini itirmiş, namussuz, abırsız, həyasız, şərəfsiz, üzündə pərdə olmayan. …Mənim sözüm budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin barəsində demə
is. İsməti, abırı, həyası olmama; abırsızlıq, həyasızlıq
[ər.] : isnad etmək (vermək) – bir şeyi bir şəxsə və ya bir yerə və s.-yə aid etmək, nisbət vermək, bağlamaq; üstünə atmaq mənalarını bildirir
[ər.] köhn. …əsasən, …görə, isnad edilərək. Alınan xəbərlərə isnadən… Əldəki sənədlərə isnadən demək olar ki…
is. İspaniyanın əsas əhalisini təşkil edən, roman dillərindən birində danışan xalq və bu xalqa mənsub adam
is. bot. Qısa yeməli yarpaqları olan birillik tərəvəz bitkisi. İspanaq iki növdür: ev və vəhşi (çöl) halda bitən ispanaq
sif. və zərf İspan dilində. İspanca kitab. İspanca-latınca lüğət. İspanca danışmaq
is. İspaniya əhalisindən olan, İspaniya vətəndaşı
[rus.] tib. 1918-1919-cu illərdə əvvəlcə İspaniyada baş verib, sonralar başqa ölkələrə yayılmış qrip xəstəliyinin bir növü
[rus. исполнительный комитет söz. ixtisarı] tar. dan. İcraiyyə komitəsi (canlı dildə bəzən həmin komitənin sədri mənasında)
is. [ər.] Artıq və lazımsız yerə xərcləmə, sərf etmə, işlətmə, dağıtma, puç etmə. İsraf haramdır. (Ata
bax israfçı 1-ci mənada
bax israfçılıq 1-ci mənada
is. 1. İsraf edən, israfa yol verən; bədxərc. 2. Özünə inanılıb tapşırılmış pulu, malı və s.-ni israf edən adam
is. 1. İsrafa yol vermə, artıq və lazımsız yerə xərcləmə, dağıtma. İsrafçılıq etmək. 2. Özünə inanılıb tapşırılan pulu, malı və s
zərf Srağagün. [Şəhrəbanı xanım:] İsrağagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazırdı ki, Şamaxı cəngilərinin vədəsini alsın, toya göndərsin
sif. Srağagün olmuş (baş vermiş). İsrağagünkü hadisə
is. tar. 1. Qədim yəhudi tayfalarının ümumi adı. İsraillilərin çoxu Assuriyanın uzaq əyalətlərinə köçürülmüşdü
[ər.] 1. is. Dediyi sözün, tələb etdiyi şeyin, irəli sürdüyü fikir və ya iddianın üstündə durma, təkid göstərmə, dediyindən dönməmə; inad, təkid
sif. Sözünün üstündə israr edən, dediyindən dönməyən; inadlı
is. məh. Qənaətçilik, haqq-hesabını bilmək
sif. Heç bir insan yaşamayan, əhalisiz, boş, xali, şenliksiz. [Knyaz:] Həp düşündükcə boğar ruhu soyuq; Qaba, issız və dərin bir boşluq
bax issız. [Gənc çadırçı:] O parlaq möhtəşəm kaşanələrdən; Bu gün issızca bir viranə qaldı. H.Cavid
is. Boşluq, xalilik, adamsızlıq, tənhalıq
is. məh. Yayda istinin təsirindən bədəndə əmələ gələn qırmızı səpgi, qızartı. İssilıq tutmaq
is. [ər.] 1. Fitri qabiliyyət, bir şeyi tez mənimsəmə qabiliyyəti; zəka, talant. Şairlik istedadı. – Ey Füzuli, müttəsil dövran müxalifdir mana; Qalib
sif. İstedadı, fitri qabiliyyəti olan; talantlı. İstedadlı bəstəkar. – Azərbaycan mətbuatı tarixində [C
is. İstedadlı adamın hal və keyfiyyəti. Onun istedadlılığına söz ola bilməz
sif. İstedadı olmayan. İstedadsız adamlar onsuz da özlərinə yol tapırlar
is. İstedadı, qabiliyyəti, bacarığı olmama; qabiliyyətsizlik, bacarıqsızlıq
is. [ər.] Öz xoşu ilə vəzifəsindən, işindən çıxma, əl çəkmə. Mitinqçilər istefa tələb edirlər. □ İstefa vermək, istefaya çıxmaq – öz xoşu ilə vəzifəsi
sif. İstefada olan, istefa vermiş. İstefalı general
is. [ər.] hərb. Düşməndən qorunmaq məqsədi ilə düzəldilən səngər, sədd, qala, divar və s. müdafiə tikintiləri
is. hərb. İstehkam hissələrində qulluq edən hərbi xidmətçi; istehkam qurma mütəxəssisi. // İstehkam işləri ilə məşğul olan, istehkam hissəsində qulluq
sif. Müdafiə üçün istehkamları, lazımi hərbi tikintiləri olan. İstehkamlı yer. İstehkamlı sahil
is. [ər.] Tələbatı, ehtiyacı təmin etmək üçün işlətmə, sərf etmə, istifadə etmə, işlədərək sərf etmə, yox etmə
is. iqt. 1. Hər hansı istehsalatın məhsulundan istifadə edən, bu məhsulatı işlədən şəxs və ya təşkilat