f. avara, boş-boşuna gəzən, veyil, sərgərdan
f. 1) özündən getmiş; 2) huşsuz, yaddaşsız, hafizəsiz
f. huşsuz halda, huşsuzcasına
f. bihuş edən dərman, yuxu dərmanı
f. huşyar olmayan, ayıq olmayan
f. və ə. ucsuz-bucaqsız, nəhayətsiz, hüdudsuz
f. 1) hünərsiz; 2) istedadsız, bacarıqsız
f. və ə. «hazır olmayan» diqqətsiz, fikri dağınıq
f. f. kök (bitkilərdə)
f. yuxusuz
f. evsiz-eşiksiz, yurdsuz-yuvasız
f. tikansız
f. və ə. 1) xəbəri olmayan, xəbərsiz; 2) xəbəri olmadan, qəflətən
BİXƏTA’ f. və ə. 1) səhvsiz, səhv etməyən, səhvi olmayan; 2) səhv etmədən, səhvi olmadan, səhvsiz
f. və ə. xətərsiz, qorxusuz, təhlükəsiz
f. və ə. şübhəsiz, sözsüz, mübahisəsiz
f. və ə. ağılsız, axmaq, sarsaq
f. 1) özünü bilməmə, özündə olmama; 2) hissiz, ixtiyarsız; 3) əbəs, bihudə, nahaq yerə
f. və ə. xumar olmayan, xumarlıq gətirməyən
BİXURDÜ (Bİ)XAB f. ac-yuxusuz, istirahət etməyən
f. və ə. idraksız, dərrakəsiz
f. və ə. ixtiyarsız, özündən asılı olmayaraq, qeyri-iradi
f. və ə. iyrənməyən, çimçişməyən
f. və ə. sözünün üstündə durmayan
f. və ə. imansız
f. və ə. imtahansız, sınanmadan
f. və ə. insafsız
BİİNTƏHA’ f. və ə. intəhasız, sonsuz
f. və ə. 1) istiqamətsiz; 2) tərəfsiz; 3) səbəbsiz; 4) m. düz olmayan, doğru olmayan
BİİZƏTÜ E’TİBAR f. və ə. hörmətsiz, etibarsız
f. və ə. iznsiz, icazəsiz
f. və ə. 1) hörmətsiz; 2) m. xar, zəlil
f. kamsız, arzusuna çatmayan
f. 1) bax bikarə; 2) işsiz
f. 1) avara, veyil; 2) yaramaz, heç bir şeyə yaramayan
f. və ə. 1) qəmli, kədərli; 2) xəstə, naxoş
f. bax bikəmü ziyad (1-ci mənada)
f. az olmadan, azal(t)madan
f. və ə. 1) nə az, nə çox; 2) düz filan qədər; 3) tam, bütöv
f. 1) kənarsız, sahilsiz; 2) sonsuz, ucsuzbucaqsız
f. 1) ucsuz-bucaqsız, son həddi məlum olmayan; 3) sahilsiz
f. və ə. mərhəmətsiz, kərəmsiz
f. kimsəsiz, adamsız, qohum-əqrəbası olmayan
ə. 1) ərə getməmiş qız, bakirə; 2) xam (torpaq); 3) bütöv, bütün, tam // əl dəyməmiş; 4) m. namuslu, təmiz, saf
BİQA’ ə. «büqə» c. məmləkətlər, ölkələr
f. və ə. sakit, səssiz
f. və ə. 1) hay-küysüz, səsküysüz, cığır-bağırsız; 2) sakitcəsinə, səssizcəsinə
BİQA’ÜLXEYR ə. 1) yaxşı yerlər; 2) yaxşılıq yerləri; xeyriyyə cəmiyyətləri
f. və ə. 1) qayəsiz, məqsədsiz; 2) çox, saya gəlməyən, son dərəcə çox