"Xudafərin" su anbarı | |
Ölkələr | Azərbaycan İran |
Yerləşməsi | Azərbaycan |
Rayonlar | Cəbrayıl, Zəngilan |
Tikilmə tarixi | 1999–2008 |
Həcmi | 1,6 mlrd m³ |
Tökülən çay | Araz |
Axan çay | Araz |
Su sistemi | Kür → Xəzər dənizi |
Bəndi | Xudafərin SES |
"Xudafərin" su anbarı — İran və Azərbaycan arasındakı beynəlxalq sərhəddə yerləşən Araz çayı üzərində tikilmiş su anbarı. Tutumuna və həcminə görə Azərbaycanın üçüncü su anbarı. İranın Şərqi Azərbaycan ostanına daxil olan Xumarlı kəndindən 8 kilometr (5,0 mil) qərbdə və Azərbaycanın Cəbrayıl rayonundakı Xudafərin kəndindən 1 km şimal-qərbdə yerləşir. Cəbrayıl və Zəngilan rayonlarının inzibati ərazisini əhatə edir. 1993-cü ildən 2020-ci ilin 18 oktyabr tarixinə qədər su anbarı eyniadlı su-elektrik stansiyası ilə birlikdə Ermənistan Respublikasının nəzarəti altında olmuşdur.[1][2] Su anbarı Araz çayı üzərində İranla Azərbaycan arasında imzalanmış razılaşmaya uyğun olaraq inşa edilib.[3] Su anbarı vastəsi ilə 75.000 hektar ərazinin suvarılması nəzərdə tutulmuşdur.[4][5]
2024-cü il mayın 19-da Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin və İran İslam Respublikasının Prezidenti Seyid İbrahim Rəisinin iştirakı ilə "Xudafərin" hidroqovşağının açılış mərasimi keçirilib.[6]
Bəndin məqsədi hidroelektrik enerji istehsalı və suvarmadır. Sovet İttifaqı ilə İran arasında 1977-ci ilin oktyabrında baş tutan razılaşması ilə layihəsi hazırlanmışdır. Layihələndirmə 1982-ci ildə sona çatmış, 1990-cı illərin əvvəllərində yenidən işlənmiş və 1999-cu ildə inşaat işlərinə başlamışdır[4]. Ermənistan KİV-lərinin verdiyi məlumata görə, İran Ermənistanla layihəni başa çatdırmaq üçün gizli bir razılaşma imzalanmışdır[7].
Xudafərin mövzusu 1993-cü ildə Heydər Əliyevin hakimiyyətə qayıtmasından sonra yenidən gündəliyə çıxmışdı. 1994-cü ilin 28 iyun — 2 iyul tarixlərində H. Əliyevin İrana beş günlük ilk rəsmi səfəri zamanı layihənin həyata keçirilməsi haqqında memorandum imzalanmışdır.
Turan agentliyinin 2 iyul 1994-cü il tarixli məlumatında bu haqda yazılır ki, "Tehranda Azərbaycan hökumətinin nümayəndə heyəti və İranın Energetika Nazirliyi arasında sərhəddə yerləşən Araz çayı üzərində Xudafərin körpüsü yaxınlığında (Azərbaycanın Ermənistanın işğalı altında olan cənub-qərb regionu) böyük hidroqovşağın tikintisi haqqında razılıq əldə olunub. Gələcək hidroqovşaq su anbarı və dörd elektrik stansiyasından ibarət olacaq. Su anbarının həcmi 1,6 mlrd. kubmetr su təşkil edəcək. Su anbarının "Qız Qalası" tənzimləyicisinin gündəlik buraxılış qabiliyyəti 60 mln. kubmetr su təşkil edəcək. Hazırda Araz çayından Naxçıvandakı su anbarı vasitəsilə cəmi bir milyard kubmetr sudan istifadə olunur. İlkin qiymətləndirmələrə görə, layihənin dəyəri 700 mln. dollar, tikinti müddəti səkkiz il təşkil edəcək. Mütəxəssisləsin hesablamalarına görə, hidroqovşaq xərcini də səkkiz il ərzində çıxaracaq". Lakin Azərbaycanın Dövlət Meliorasiya Komitəsinin sədri Əhməd Əhmədzadənin həmin vaxt olan açıqlamasına görə "Bu torpaqlar azad edilmədən tikinti haqqında bütün söhbətlər mənasını itirir".[8]
Bəndin tamamlanması 2008-ci ildə baş tutmuşdur. Su anbarının üzərindəki SES isə 2010-cu ildə açılmışdır. Suvarma işləri ilə bağlı tikint hələ də davam edir[9]. İnşaat zamanı bir neçə Tunc dövrünə aid yer, o cümlədən Sak-İskit döyüşçüsünün qəbri tapılmışdır. Su anbarının tikintisi nəticəsində Cəbrayıl və Zəngilan rayonlarının bir çox kəndləri və onların əraziləri su altında qalmışdır. Çayın kənarı boyu uzanan dəmir yolu və Bakı-Zəngilan şose yolu da anbarın ərazisində suyun altında qalmışdır.[10]
İran tərəfindən tikintisi başa çatdırılan Xurafərin su anbarı Araz çayının suyu ilə 2010-cu ildə tam su ilə doldurub və Azərbaycanın 1300 hektardan çox ərazisi su altında qoyaraq prosesi yekunlaşdırıb.[11]
2024-cü il mayın 19-da "Xudafərin" hidroqovşağının açılış mərasimi baş tutub. Açılış Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin və İran İslam Respublikasının Prezidenti Seyid İbrahim Rəisinin iştirakı ilə olub.[6]
Напомним, что Худаферинская ГЭС строится на реке Аракс, на границе Ирана и Карабаха, в соответствии с договором между Ираном и Арменией, заключенным в 2007 году.