AĞILLANMAQ

f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır.
[Mirpaşa:] Mahmud … ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z.Xəlil.
Yəqin Həpir ağıllanıb, … uşaqlıq xasiyyətlərini yerə qoyub, kamil adam olub. Mir Cəlal.

// Peşman olmaq (pis əməldən), düz yola düşmək, pis yoldan qayıtmaq. Başı daşa dəydi, ağıllandı. O, hələ də ağıllanmamışdır.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • AĞILLANMAQ AĞILLANMAQ, AĞLI BAŞINA GƏLMƏK, AĞLINI BAŞINA YIĞMAQ, DÜZƏLMƏK (məc., dan.)
AĞILLANMA
AĞILLI

Digər lüğətlərdə

ве́шаться вы́весить заскирдо́вывание нивелиро́вщица огла́ска откутю́ровский поме́стьице утконо́с бобо́вый взрыхли́ть виногра́дарь легкове́сность накрыва́ть подсо́вываться стерилизо́ванный катафалк copying ink dialectologist elastomer markka nucleo- swivel-chair нарядиться термидор фигурный