AĞILLANMAQ

f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır.
[Mirpaşa:] Mahmud … ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z.Xəlil.
Yəqin Həpir ağıllanıb, … uşaqlıq xasiyyətlərini yerə qoyub, kamil adam olub. Mir Cəlal.

// Peşman olmaq (pis əməldən), düz yola düşmək, pis yoldan qayıtmaq. Başı daşa dəydi, ağıllandı. O, hələ də ağıllanmamışdır.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • AĞILLANMAQ AĞILLANMAQ, AĞLI BAŞINA GƏLMƏK, AĞLINI BAŞINA YIĞMAQ, DÜZƏLMƏK (məc., dan.)
AĞILLANMA
AĞILLI

Digər lüğətlərdə

безмо́лвный беспоко́ить вы́вих защёлка ку́полом микрорелье́ф славянолю́бие спе́рма тихохо́д фасо́нить деликате́сный подзерка́льный прира́щиваться си́дор сиса Acadian Fergus postediting putschist synclinal аспидный выбривать исповедник каноэ церемониймейстер