AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Digər lüğətlərdə

заку́сывание не по ры́лу невме́стность ровничный упра́шивать экс-ви́це-премье́р американи́зм допо́лнить констати́роваться маляри́я ошмона́ть погорева́ть проси́ть раси́стка сладкогла́сие addictive delineate feint graziery in kind polacca Saint George Channel saloon субординация трудоустройство