ARSIZ

sif. Arı, həyası olmayan; həyasız, utanmaz, sırtıq, üzlü. Arsız adam.
– Arsıza bir sillə kar eləməz. (Məsəl).
Arsız aşıq elsiz niyə yaşadı; Ölsün Ələsgərtək qulların, dağlar! Aşıq Ələsgər.
Bizi ən çox heyrətə salan Səttarxanın evinin dağılmasına tamaşa üçün toplanan arsızların ( is. ) söhbəti idi. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ARSIZ arsız bax həyasız
  • ARSIZ həyasız — utanmaz — sırtıq — üzlü

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ARSIZ ARSIZ – HƏYALI Arsıza bir sillə kar eləməz (Ata. sözü); Qızdan həyalı oğlana rast gəlmisən, şərbət olmamış nə olacaq (M
ARSENİTLƏR
ARSIZ-ABIRSIZ

Digər lüğətlərdə