ARVADAĞIZ

sif. dan. zar. Arvadından qorxan, arvadının sözü ilə oturub-duran; ağzıboş, aciz, cəsarətsiz (kişi haqqında).
[Fatma xanım:] Səndə təqsir yoxdur, [təqsir] mənim arvadağızlı oğlumdadı. N.Vəzirov.

ARVAD-UŞAQ
ARVADAĞIZLI

Digər lüğətlərdə