ATLANMAQ₂

f.
1. Tullanmaq, sıçramaq, hoppanmaq. Arxdan atlanmaq. Xəndəkdən atlanmaq.
– Sənə elə bir meymun havası çalım ki, sıçrayıb dik atlanasan. S.S.Axundov.

// Bir şeyin üstündən atlanıb keçmək, aşmaq.
Bir ay yarım növbahardan keçəndə; Köysündən atlanır sellərin, dağlar! Aşıq Ələsgər.

2. Döyünmək, çırpınmaq.
[Hacı Murad:] Gör ürəyim necə atlanır. S.S.Axundov.
Dərs zamanı həmişə [Sabirin] ürəyi atlanırdı. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ATLANMAQ minmək
  • ATLANMAQ tullanmaq — sıçramaq — hoppanmaq
  • ATLANMAQ döyünmək — çırpınmaq

Omonimlər

  • ATLANMAQ ATLANMAQ I f. Ata minmək. Sübh atlanıb, günortaya özümü Əhmədqalaya yetirdim (Ə.Haqverdiyev). ATLANMAQ II f
ATLANIŞ
ATLANMAQ₁

Digər lüğətlərdə