sif. Zəhərli, ağılı. Qoca arvad kişi ilə acılı ilan kimi dik qalxdılar… A.Divanbəyoğlu
is. bot. Bəzi növlərindən dərman hasil edilən çoxillik ot bitkisi
is. 1. Acı şeyin halı; acı dadma. Ağız acılığı. Yağın bir az acılığı var. Ağzımda acılıq var. 2. məc
is. bot. Yarpaqsız, buğumlu, gövdəsi qol-budaqlı kiçik kol bitki. [Acılıotunun] gövdəsi düz, qismən odunlaşmış və boz rəngli budaqları vardır
“Acımaq1”dan f.is
“Acımaq2”dan f.is
f. 1. Yazığı gəlmək, ürəyi yanmaq, rəhmi gəlmək; mərhəmətə gəlmək. Mən yazıq qızın vəziyyətinə həddindən artıq acıdım
f. 1. Acı olmaq, acı dad vermək, acılaşmaq, tündləşmək. 2. Turşumaq, qıcqırmaq, yetişmək. Xəmir acımışdır
f.sif. Turşumuş, qıcqırmış, yetişmiş. Acımış xəmir
bax acıtəhər
is. Acımtraq şeyin halı, az acılıq
sif. Acımalı, rəhm edilməli, mərhəmətə layiq; kədər doğuran; bədbəxt, miskin. Acınacaq vəziyyət. Acınacaq bir mənzərə
bax acınacaq(lı)
f. Təəssüf doğurmaq, şəfqət doğurmaq
bax acımaq1 3-cü mənada. Əsədin … öz günahını yenə də düşünməməyinə [müəllim] acınıb dodaqlarını çeynəyərək şəhadət barmağını ona tərəf silkələyib həd
sif. Göynədici, gicişdirici. Mərmi və mina ilə dağım-dağım olan yerin bağrından barıt iyi verən boğaz və göz acışdırıcı tüstülər qalxırdı
“Acışdırmaq”dan f.is
f. 1. Ağrıyan bir yeri, yaranı qaşımaqla, dərman qoymaqla qıcıqlandırmaq. Yaranı acışdırmaq. – Adamların burnunu və boğazını acışdıran kəsif çürüntü i
“Acışmaq”dan f.is
f. Göynəmək, ağrımaq, gicişmək, qıcıqlanmaq. İsmayılzadə dodaqları arasındakı papirosun tüstüsündən acışan gözünü qıyıb, o biri gözü ilə altdan yuxarı
sif. Bir az acı, bir qədər acı, acı dadan
is. Xəmir mayası, acıxəmrə. Xəmirə acıtma qatmaq
f. 1. Acı etmək, acılaşdırmaq. Çox saxlamaqdan yağı acıtmışlar. 2. Turşutmaq, qıcqırtmaq. Xəmiri acıtmaq
f. İncitmək, acığını tutdurmaq. Sözüm onu acıtdı. – Acıtdı məni acı sözün, tünd nigahın. Füzuli. Yalnız Mahmudu acıdan bu idi ki, … arvadı üzünün dörd
sif. Acıtma vurulmuş, acıtma qatılmış, acıtması olan. Acıtmalı xəmir
sif. Acıtma üçün olan, acıtmaya yarar. Acıtmalıq xəmir
is. bot. Çəmənlərdə, meşə kənarlarında bitən çoxillik bitki
is. bot. Meşə kənarlarında otlu yamaclarda bitən dərman bitkisi
sif. [ər.] 1. Əlindən iş gəlməyən, bacarıqsız, zəif. Aciz uşaq. Aciz adam. O çox aciz adamdır. – Bizim söhbətimizə gəldikdə, tələbə Əbdülhəsənzadə Xəl
zərf [ər. aciz və fars. …anə] 1. Acizcəsinə, aciz bir halda. 2. Nəzakət bildirən köhnəlmiş ifadə – həqiranə
“Acizləşdirmək”dən f.is
f. Acizləşməsinə səbəb olmaq, aciz etmək
“Acizləşmək”dən f.is
f. Getdikcə aciz olmaq, bacarığını, iqtidarını itirmək, daha əlindən iş gəlməmək. Xəstələnəndən sonra lap acizləşmişdir
is. Bacarıqsızlıq, iqtidarsızlıq, zəiflik, cəsarətsizlik, qətiyyətsizlik. İşdə acizlik. Onun bütün müvəffəqiyyətsizliyi acizliyindən doğur
zərf bax ac-acına. Acqarına papiros çəkmək zərərdir. – Acqarına bir nəfər nəğmə oxurmu məgər? A.Səhhət
is. 1. Yeməyə ehtiyac hissi. Səhərdən aclıq hiss edirəm. // Uzun müddət doyunca yeməmə. Aclıqdan tələf olmaq
“Acmaq”dan f.is
f. Aclıq hiss etmək, yemək istəmək. Bu bulağın suyunu içən kimi adam acır
Bəzi sözlərə qoşularaq mürəkkəb sifət düzəldilir; məs.: könülaçan, ürəkaçan, gözaçan, iştahaçan
is. 1. Qıfılı açmaq və ya bağlamaq aləti. Qapı açarı. Stolun açarı. Şkaf açarı. – Sən də açılmamış bir dəfinəsən; Açarı qeyb olan bir xəzinəsən
is. 1. Açar qayıran, qıfıl, açar ustası, çilingər. 2. Mədənlərdə və s.-də mexanizmləri bağlayan fəhlə
is. Açarçı sənəti, işi
sif. 1. Açarı olan. Açarlı saat. Açarlı qıfıl. 2. Canlı dildə bəzən “qıfıllı, qıfılla bağlı” mənasında işlənir
“Açdırmaq”dan f.is
icb. Açmağa məcbur etmək. Alınan məktubu anası güc ilə Rüxsarəyə açdırdı. S.Rəhimov