Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ADİLƏŞMƏ

    “Adiləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ADİLƏŞMƏK

    f. 1. Adi şəklə düşmək, həmişəki kimi olmaq. 2. Bəsitləşmək, sadələşmək; bayağılaşmaq

    Tam oxu »
  • ADİLİK

    is. 1. Adi şeyin halı. Qız etiraz etdi: – Söhbətlərimizdə adilik yoxdur. M.S.Ordubadi. 2. Bəsitlik, sadəlik, bayağılıq

    Tam oxu »
  • ADİLLİK

    is. Ədalətlilik, ədalət

    Tam oxu »
  • ADİNƏ

    [fars.] bax adına

    Tam oxu »
  • ADQOYDU

    is. Uşağa ad verilməsi münasibətilə düzəldilmiş ziyafət. Adqoydu günü. Adqoyma bayramı (bir adamın adqoyma günü münasibəti ilə edilən bayram)

    Tam oxu »
  • ADQOYMA

    is. Uşağa ad verilməsi münasibətilə düzəldilmiş ziyafət. Adqoydu günü. Adqoyma bayramı (bir adamın adqoyma günü münasibəti ilə edilən bayram)

    Tam oxu »
  • ADLAMA

    “Adlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ADLAMAQ

    bax addamaq. Nalqıran dağları adlayıb aşarkən; Məni də alınız, uçayım dağlara; Könlümdə nə varsa açayım dağlara

    Tam oxu »
  • ADLANDIRILMA

    “Adlandırılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ADLANDIRILMAQ

    “Adlandırmaq”dan məch. Görülmüş iş əla bir iş adlandırıla bilməz

    Tam oxu »
  • ADLANDIRMA

    “Adlandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ADLANDIRMAQ

    f. 1. Ad qoymaq, ad vermək, ləqəb qoymaq. Bütün el onu şair atası adlandırırdı. Yoldaşları onu qorxaq adlandırdılar

    Tam oxu »
  • ADLANMA

    “Adlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ADLANMAC

    is. məh. 1. Dar dərə, çay və yarğanlar üzərindən atılan kiçik körpü. 2. Çəpər yolu, çəpərin üstündən keçən yol

    Tam oxu »
  • ADLANMAQ

    f. Müəyyən ad daşımaq, müəyyən adı olmaq. Hər şey öz adı ilə adlanmalıdır

    Tam oxu »
  • ADLANMANC

    is. məh. 1. Dar dərə, çay və yarğanlar üzərindən atılan kiçik körpü. 2. Çəpər yolu, çəpərin üstündən keçən yol

    Tam oxu »
  • ADLI

    sif. 1. Müəyyən adı olan, …adında. Birdən tələbələrdən Merac adlısı bərkdən qışqırdı. Ə.Vəliyev. Komandir, Əliyev adlı bir azərbaycanlı kapitan idi

    Tam oxu »
  • ADLI-SANLI

    sif. 1. Hər hansı bir sahədə öz fəaliyyəti ilə ad qazanmış, tanınmış, şöhrət tapmış. Ölkəmizin adlı-sanlı adamları

    Tam oxu »
  • ADLIQ

    adlıq hal qram. – kim, nə sualına cavab olan hal

    Tam oxu »
  • ADMİRÁL

    is. [ər. əmirülbəhr – “dəniz əmiri” sözündən] Bütün dövlətlərdə qəbul edilmiş hərbi dəniz donanmasında yüksək rütbə

    Tam oxu »
  • ADMİRALLIQ

    is. 1. Admiral rütbəsi. 2. köhn. Hərbi donanmanı idarə edən ali orqan

    Tam oxu »
  • ADNA

    is. Cümə axşamı, həftənin dördüncü günü. Adna günü. Adına axşamları. – Burada oğlan anası qudasına cavab verəcək ki, biz adına günü toy başlayırıq

    Tam oxu »
  • ÁDRES

    [fr.] 1. Bir şəxsə, ya idarəyə göndərilən məktub və s.-nin üstündə həmin şəxsin yaşadığı, yaxud idarənin olduğu yeri və adını göstərən yazı; ünvan

    Tam oxu »
  • ADRESÁT

    [fr.] Adına məktub, teleqram və s. göndərilən şəxs

    Tam oxu »
  • ADSIZ

    sif. 1. Adı olmayan. Adsız ada. Adsız yerlər. // Adı məlum olmayan. Deyir yana-yana adsız bir cisim: Günəş haqqımızı tapdayır bizim! M

    Tam oxu »
  • ADSIZ-SANSIZ

    sif. Adı-sanı olmayan, tanınmayan, heç bir cəhətdən məşhur olmayan, adi. Adsız-sansız adam. – Amma indi ikinci dəfə onu xəcil edən bu adam o vaxtkı ad

    Tam oxu »
  • ADSIZLIQ

    “Adsız”dan mücər

    Tam oxu »
  • ADVOKÁT

    is. [lat.] hüq. Məhkəmədə bir tərəfə xidmət göstərən hüquqşünas. bax vəkil 2-ci mənada. Sat var-yoxunu, advokata ver neçə xələt; Puç ol hələ-həlbət

    Tam oxu »
  • ADVOKATLIQ

    bax vəkillik. Rusiyada övrətlərə izn var idi ki, teleqrafxanalarda və dəmiryollarda qulluq etsinlər. İndi onlara ixtiyar verilib ki, vəkillik, yəni ad

    Tam oxu »
  • ADYÁL

    is. [əsli rus.] Yun və ya iplikdən toxunma birqat yorğan. Nəriman gah adyal üstünə atılmış sədəfli tara, gah bu saat ayrılmalı olduğu babasına baxır…

    Tam oxu »
  • ADYUTÁNT

    is. [əsli lat.] hərb. Hərbi hissə komandirinin tapşırığını icra edən, yaxud qərargah işlərini icra edən hərbi qulluqçu

    Tam oxu »
  • ADYUTANTLIQ

    is. Adyutant vəzifəsi və işi

    Tam oxu »
  • AERO...

    [yun.] Mürəkkəb sözlərin əvvəlində həmin sözlərin havaya, havada uçuşa, aviasiyaya aid olduğunu bildirir; məs

    Tam oxu »
  • AERODİNAMİ́K

    sif. Aerodinamikaya aid olan, xas olan. Aerodinamik tədqiqat. Cisimlər havada hərəkət etdikdə aerodinamik qüvvə əmələ gəlir

    Tam oxu »
  • AERODİNÁMİKA

    [yun.] Havanın və digər qazların hərəkətindən, habelə qazların, onların içində olan cisimlərə təsirindən bəhs edən elm

    Tam oxu »
  • AERODRÓM

    [yun.] Təyyarələrin və ya başqa uçucu aparatların havaya qalxması, enməsi və durması, habelə onların uçuşunu təmin etmək üçün müvafiq tikililəri olan

    Tam oxu »
  • AEROFOTOQRÁFİYA

    [yun.] Təyyarədən bir yerin fotoşəklini çəkmə. Aerofotoqrafiya hava kəşfiyyatında xüsusilə əhəmiyyətli rol oynayır

    Tam oxu »
  • AEROXİZƏK

    is. [yun. aero və xizək] Propeller vasitəsilə hərəkət edən xizək

    Tam oxu »
  • AEROKLÚB

    [yun. aero və ing. klub] Təyyarəçilik ilə maraqlanan və ya məşğul olan şəxslərin ictimai təşkilatı (klubu)

    Tam oxu »
  • AEROLÓGİYA

    [rus.] Havanın üst təbəqələrinin fiziki, kimyəvi və başqa xassələrini tədqiq edən elm

    Tam oxu »
  • AERONÁVT

    [rus.] Uçucu aparatlarda havaya uçan adam

    Tam oxu »
  • AERONÁVTİKA

    [yun.] Uçucu aparatlarda havada hərəkət etmə nəzəriyyə və praktikası

    Tam oxu »
  • AEROPLÁN

    [fr.] bax təyyarə. Qəzəl olmasaydı guya İranda; İndi biz uçardıq aeroplanda. Şəhriyar

    Tam oxu »
  • AEROPÓRT

    [yun. aero və lat. port] Nəqliyyat təyyarələrinin müntəzəm uçuşlarını təmin etmək üçün lazım olan tikinti və avadanlıqla təchiz edilmiş böyük aerodrom

    Tam oxu »
  • AEROSƏPİN

    is. [yun. aero və səpin] k.t. Alçaqdan uçan təyyarələr vasitəsilə səpin

    Tam oxu »
  • AEROSTÁT

    [rus.] Balonun içində olan qazın qaldırıcı qüvvəsi sayəsində havaya qalxan havadan yüngül uçucu aparat; hava balonu

    Tam oxu »
  • AFAQ

    is. [ər. “üfüq” söz. cəmi] şair. 1. Üfüqlər. Məhtab bir şəb idi, hava mişkbar idi; Afaqə nur axardı, səma ləməzar idi

    Tam oxu »
  • AFAT

    is. [ər. “afət” söz. cəmi] bax afət 1-ci mənada. [Nəsib:] Mat-məəttəl qalmışam ki, bu nə bəladı, nəzərdi, gözdü, afatdı … nədi, bilmirəm! Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • AFƏRİN

    nida [fars.] Tərif, təhsin ifadə edir; əhsən, mərhəba. Afərin sənə, oğlum! Afərin sizə, yaxşı işlədiniz! – Afərin hüsnünə ey fitneyi-dövran, bəri gəl

    Tam oxu »