top. dan. Cahıllar, cavanlar, cavan oğlanlar. …Hamıdan da az danışan Qasım əmi və qeyri cahıl-cuhul idi… C
is. köhn. zar. Məhəllə cahıllarına başçılıq edən, dikbaş, lovğa oğlan; ataman. Cahılbaşı yavaşıdı. – Atan oldu behiştdə, bu başqa məsələ
sif. Çox cahıl, cavanca
“Cahıllaşdırmaq”dan f.is
f. Cahıl göstərmək, cavan göstərmək
“Cahıllaşmaq”dan f.is
f. köhn. dan. Cavanlaşmaq, gəncləşmək, cavan görsənmək. [Hacı Sadıq:] Maşallah, gözüm dəyməsin, ağa gündən-günə cahıllaşır… N
is. Cavanlıq, gənclik. Cahıllıq zamanı keçibdir əgər; Yenə yüz naxələf oğlana dəyər. Q.Zakir. [Şahnisə:] Ay qədimi, deyəsən, cahıllığın yadına düşdü
sif. [ər.] 1. Oxumamış, savadsız, avam, nadan, anlamaz, qanmaz, heç şeydən xəbəri olmayan. Ağ at ilə cahil ağaya qulluq eləmə
sif. və zər. [ər. cahil və fars. …anə] Avam-avam, cahilcəsinə, avamcasına, nadancasına, anlamazcasına
is. [ər.] tar. Ərəblərdə müsəlmanlıqdan əvvəlki dövr. Cahiliyyə dövrünün bütləri
is. Nadanlıq, avamlıq, bilməzlik, şüursuzluq, düşüncəsizlik, cəhalət. [Münəvvər:] İnsan eşitdiyi sözün natiqinə baxıb haman sözü qəbul edər
sif. [ər.] Hər hansı bir baxımdan edilməsinə, görülməsinə, işlənməsinə icazə verilən; icazəli, rüsxətli, ən münasib, ən uyğun
is. 1. bot. Bir bitkinin başqa bitki ilə calaqlanma nəticəsində inkişaf etmiş hissəsi; peyvənd, qələm
is. bot. Calaq (peyvənd) üçün götürülən bitki (ağac və s.). // Sif. mənasında. Qoca calaqaltı bitkinin daxilində gedən maddələr mübadiləsinin təsirilə
is. Calaq vurma, calaqlama işini yaxşı bilən və bu işlə məşğul olan adam (bağban). [Heydər] həm də bizim beş mindən artıq meyvə ağaclarının baş bağban
is. Calaq vurma peşəsi, işi. [Müşavirədə] toxumların yoxlanması, arxların çəkilməsi, həmçinin bağçılıq, calaqçılıq, arıçılıq işləri üzərində də xeyli
“Calaqlamaq”dan f.is
f. k.t. Bir bitkinin bu və ya başqa keyfiyyətini başqa bitkiyə aşılamaq üçün onun bir hissəsini (qələmlik) calaq (peyvənd) yolu ilə həmin bitkiyə cala
“Calaqlanmaq”dan f.is
məch. Calaq edilmək, peyvənd edilmək
“Calaqlatmaq”dan f.is
icb. Calaq vurdurmaq, calaq elətdirmək
sif. Calağı olan, calaqlanmış, calaq edilmiş. Calaqlı ağac
is. [ər.] Əzəmət, ehtişam, dəbdəbə, təmtəraq, büsat. Dağlarda nə calaldı; Ovçular macal aldı; Bir gözüm yar yolunda; Bir gözüm əcəl aldı
sif. Dəbdəbəli, təmtəraqlı, ehtişamlı, əzəmətli. Calallı imarət
“Calamaq”dan f.is
f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – [Qoca:] Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım
“Calanmaq”dan f.is
f. 1. Calaq edilmək, peyvənd edilmək, qələm edilmək. Calanmış (f.sif.) ağac. // Yaxşı tutmaq (peyvənd, qələm)
“Calaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Birləşdirmək, calamaq, qoşmaq, aralarında rabitə yaratmaq. [Kərəmov:] Salmanov, götür telefonu, məni rayon icraiyyə komitəsi ilə calaşdır
sif. Calaşmış, yapışıq, bitişik halda olan. [Qapı] Ağayevin evinə calaşıq bir tövləyə çıxır. S.Rəhman
“Calaşmaq”dan f.is
bax calanmaq
“Calatdırmaq”dan f.is
icb. Calaq işi gördürmək (birinə)
“Calatmaq”dan f.is
bax calatdırmaq
is. [fars.] köhn. Şüşə
is. [fars.] Vaxtı ilə misdən, indi isə müxtəlif materiallardan hazırlanan piyalə, qədək, kasa. [Züleyxa] bir əlində bir cam su, o birində yeddi açar d
is. [ər.] Bir yerə toplanmış adamlar, xalq kütləsi. Nümayişdə xeyli camaat iştirak edirdi. – Camaatdan “urra” səsləri ucaldı və musiqi alqış marşları
is. Bütün camaat üçün, hamı üçün; camaata məxsus, ellik. [Qadir:] Bunu camaatlıq etsəydilər olmazdımı? Ə
is. [fars.] Hamamda paltarabaxan, paltarsaxlayan xidmətçi. Camadarın şahlığı hamamçılıqdır. (Ata. sözü)
is. Camadarın işi, peşəsi. Camadarlıq eləmək
is. [fars.] köhn. Yorğandöşək, sandıq və s. qoymaq üçün divarın içində açılan dördkünc oyuq. Yorğan-döşəyi camaxatana yığmaq
sif. Camaxatanı olan. [Veys:] Camaxatanlı, taxçalı və tamam kənd qaydası ilə döşənmiş olan böyük otağın aşağı başındakı şkafa yaxınlaşdı
is. [ər.] şair. Gözəllik, üz gözəlliyi. Camalın görəndə daldalanır ay; Günün nə həddi var çıxa üzünə! Q
sif. Gözəl, göyçək, qəşəng, gözəlüzlü
is. [fars.] Alt paltarı, köynəktuman, dəyişək. [Çingiz:] Qəmər, cəld çamadanı içəridən gətir, kitabları qoy, camaşırlarımı gətir