bax eşim-eşim. Nəbinin bığları eşmə-eşmədir; Papağı güllədən deşmə-deşmədir. “Qaçaq Nəbi”
is. məh. Yaxası xəzli, gödəkqollu, qadın üst geyimi
f. 1. Qazımaq, qazıyıb açmaq, qurdalamaq (torpağı, qumu, külü və s.-ni). …[Pələng də] məni görmüşdü. Pəncəsi ilə acıqlı-acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı
sif. [türk.] 1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz. 2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan
is. 1. At fəsiləsindən iribaşlı, alçaqboylu, uzunqulaqlı yük və minik heyvanı; uzunqulaq. Allaflar çuval-çuval arpa, buğda və saman alıb arabalara dol
is. zool. Zərqanadlılar fəsiləsindən arıya bənzər sarı, parlaq qanadı olan, iynəli böcək
is. Uşaqların dombaltma durub biri-birinin belindən atılaraq oynadıqları oyun; atlanbac
is. bot. Yazdan bir qədər keçmiş bitən pis qoxulu alaq otu
is. 1. köhn. Eşşəklərə baxan, xidmət edən mehtər. Oraya yığılanlar kimdirlər? Biri xanın eşşəkçisinin nəvəsi deyilmi? Ə
is. köhn. Eşşəklə yük daşıma peşəsi
is. bot. Tikanlı, dilikdilik yarpaqları olan yabanı bitki
sif. Eşşəyi olan. Eşşəkli köç
is. Qanmazlıq, anlamazlıq, kobudluq, heyvanlıq. Planların alt-üst olmasına səbəb Kəşaninin eşşəkliyi və xamlığı olmuşdu
is. dan. Axırı savaşmaya, qovğaya çevrilən qaba zarafat. Eşşəkoyunu başlamaq
is. bot. Kökü turpa bənzər yabanı alaq otu
[fr.] Dirəklər üstündə duran rəflərdən ibarət mebel növü. Bir tərəfdə qoyulub kitab qəfəsəsi (etajerka), üstə kitablar, yanında bir dənə sandalya
[fr.] Müəyyən edilmiş ölçü vahidinin dəqiq nümunəsi. // İşlənməkdə olan ölçü alətlərini yoxlamaq üçün ən dəqiq ölçü nümunəsi; əyar
[yun.] kim. İşıq və neft qazlarında olan rəngsiz, yanar qaz
“Etdirilmək”dən f.is
“Etmək”dən məch. …Kinoların qabağına nümayiş etdirilən filmlərin şəkilləri vurulmuşdu. M.İbrahimov
icb. Etməyə məcbur etmək
[lat.] xüs. Asbest və sement qarışığından hazırlanan süni şifer. Eternit və yaxud asbest ilə sementdən hazırlanmış kirəmit … xüsusi zavodlarda presləm
is. [ər.] 1. Bir şəxsin ixlasına, sədaqətinə, səmimiyyətinə, doğruluğuna, düzgünlüyünə inam, etimad, əmniyyət və bunlara əsaslanan münasibət
zərf [ər.] Başlayaraq, sayılmaq surəti ilə. Martdan etibarən. O gündən etibarən. – Mollaxanadan qovulan gündən etibarən uşaq fikrini quşbazlıq, tazıba
sif. 1. Etibar edilməyə layiq olan, etibarı olan, inanılacaq, etimad ediləcək, sədaqətli, vəfalı. // Şübhə doğurmayan, həqiqi, dürüst
is. 1. Sədaqətlilik, səmimilik, doğruluq, düzgünlük, inamlılıq. 2. Möhkəmlik, davamlılıq. Kontakt birləşmələri elektrik aparatlarının çox məsul hissəl
is. [ər. etibar və fars. …namə] Bir şəxsin və ya idarənin adından iş görmək üçün verilən rəsmi kağız, sənəd
sif. 1. Etibarı olmayan. Etibarsız yoldaş. Etibarsız dost. – Etibarı kəsib, etibarsız yar; Əl qaldırıb, özgə yara yalvarar
is. Etibar, etimad olmadığı hal, vəziyyət. Kuyində bu etibarsızlıq; Bəsdir məni-mübtəlayi-zarə. Əmani
is. [ər.] 1. Mötədillik, mülayimlik, orta halda olma; tam lazım olduğu dərəcədə, həddə olma. 2. Soyuqqanlılıq, sakitlik, təmkin
[yun. ethika, ethos – adət, xasiyyət] 1. İctimai şüur formalarından biri kimi əxlaq, tərbiyə və mənəviyyat haqqında fəlsəfi nəzəriyyə
[fr.] Malın, eksponatın və s.-nin üstünə yapışdırılan, üzərində onun adı, qiyməti və s. olan; yarlıq
“Etiketləmək”dən f.is
f. Mala etiket vurmaq
“Etiketlənmək”dən f.is
məch. Mala etiket vurulmaq
is. [ər.] 1. Bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam. [Dilarada] ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!… M
zərf Etiqada görə, əqidəcə, məsləkcə, məzhəbcə
zərf Möhkəm inamla. Fərhadoğlu istəyirdi ki, dərin etiqadla işdəngücdən yapışan gəncliyə qarışsın. S
sif. Bir şeyə etiqadı olan, möhkəm əqidəli, məsləkli. Etiqadlı adam
sif. Etiqadı olmayan, heç bir şeyə inanmayan. Etiqadsız adam
is. Heç bir şeyə inanmama, etiqadı olmama; inamsızlıq
[yun. aith(er) – hava və hyle – maddə] kim. Bir çox üzvi birləşmələrin tərkibinə daxil olan karbon və hidrogen atomları qrupu
[ər.] tənt. klas. Yüksəlmə, ucalma; yüksəklərə qalxma, yüksəliş; tərəqqi. Mən bu sözlərimlə nə dedim bilsən: – Çırpın üfüqlərə, uç etilaya! S
[əsli yun.] bax etil kim. Tərkibi karbon və hidrogendən ibarət olan rəngsiz yanıcı qaz
is. [ər.] Etibar, inam, inanma. İqbalıma yoxdur etimadım; Müşkül görünür mənim muradım. Füzuli. Sən o deyilmidin, dedin: – Var bizim ittihadımız? Mən
bax etimadverici. Xanımın şirin və etimadkar səsi mərsiyəxanın mühakimələrinə qələbə çalmağa başladı
sif. Etibarlı, inanılan, bel bağlanıla bilən, sədaqətli. Etimadlı adam. – Məktub Zahir Bəlxinin ən etimadlı qulamı olan Bəsirə tapşırıldı