sif.
1. Ağzı olmayan (bax ağız1 2 və 5-ci mənalarda).
2. Küt, kəsərsiz (silah və s.).
3. məc. dan. Dilsiz-ağızsız, sözü keçməyən, sözü kəsərsiz; aciz, məzlum, fağır, cəsarətsiz. O, çox ağızsız adamdır. Adam bu qədər ağızsız olmaz.
прил. 1. сив авачир; атӀун тийир, къуьруь (мес. яракь); 2. пер. рах. сиве мез авачир, гаф ише тефидай; ажуз, фагъир
Tam oxu »прил. 1. тупой, неострый (о холодном оружии) 2. безответный, бессловесный 3. нетребовательный, нерешительный
Tam oxu »