1. Lütfkarlıq, lütf, mərhəmət, etina.
Vardır şirin-şirin xoş ixtilatın: Nə fayda Vaqifə yox iltifatın.
Kəsmə iltifatın qul Ələsgərdən; Kərəmli sultanım, getmə, amandı.
[Eldar:] Mən ağlımı itirmişəm, mənim iztirablarımı sənin ancaq belə iltifatların azalda bilər.
// Hörmət, ehtiram, hüsntəvəccöh, gülər üz göstərmə, xoş münasibət.
Qarı Aqilin ürək tərpədən iltifatına qarşı indi heyran-heyran baxır.
Cəmil utandığından cavab verə bilməyir, yalnız gülümsəyirdi. Sara isə müdirin iltifatından razı idi.
□ İltifat etmək (eləmək, göstərmək və s.) – 1) mərhəmət etmək, xeyirxahlıq göstərmək, yaxşılıq etmək, mərhəmət edib vermək.
Sən belə hərgah mənə qəmxar isən; Bir qədər ip tap, mənə qıl iltifat. ;
2) xoş üz göstərmək, hörmət göstərmək, lütf etmək.
Nayib Cəfər bizə iltifat elədi və oturmağa yer göstərdi.
[Mozalan bəy:] Hacı mənə həqiqət artıq iltifat eylədi.
İltifat buyurmaq köhn. – bax iltifat etmək. [Cəfər:] Bağışlayın, yoldaşlar. Sizdən bir ricam var.
Biletiniz varsa, bir naharlıq iltifat buyurun.
Əgər bu növ kəşfiyyatçılardan biri iltifat buyurub türk qadınlığına da balaca bir nəzər salsa idi, … biz də bu gün seçki zamanında Tükəzban xalanı meydanda tək qoymazdıq.
◊ İltifatın(ız) artıq olsun! – təşəkkür bildirir (bəzən kinayə yerində işlənir).
[Vəli:] Bəy, iltifatın artıq olsun.
[Nəriman:] Çox sağ ol, Qərənfil! İltifatın artıq olsun!
[Sevinc:] İltifatın artıq olsun, biz sənin çörəyini yemirik.
