1. Bəzi molyuskların balıq-qulaqlarından çıxarılan ağ və ya çəhrayı (nadir hallarda qara) rəngli dənələr şəklində qiymətli sədəf maddəsi; mirvari, dürr.
// Həmin maddədən hazırlanan qiymətli qadın bəzəyi (muncuq).
Nə göyçək yaraşır, nə xoş görünür; Mina, inci kəmər bel arasında.
[Qətibə] baş örtüsünün qarşısına almaz, yaqut və incilərdən düzülmüş bir cıqqa taxmışdı.
Ləpələrin qucağında dolaşdım axşam-səhər; Gözlərimi qamaşdırdı dibindəki incilər.
2. məc. Çox qiymətli şey haqqında.
Yığır öz əliylə torpaq altından; Yerdə gizlədilmiş o inciləri.
3. məc. Təşbehlərdə: saflıq, təmizlik parlaqlıq mənasında. İnci tər.
– Sıçrayarkən işıldayar damcılar; San saçılar mirvaridlər, incilər.
Yenə ay işığında qumlar sanki incidir.
…Məxmər otların arasından büllur sular süzülür, qönçələrə, düyməçələrə parlaq incilər düzülürdü.
// Eyni mənada dişlər haqqında.
Dəhanın sədəfdir, dişlərin inci; Sanasan ağzın püstədir, ay qız!
Bir xoş yerişlinin, inci dişlinin; İncə baxışlının, tər qumaşlının; Bir allı, güllünün dağı məndədir.
Rozanın dodaqları qaçdı, qaranlıqda onun ağ, inci dişləri parıldadı.
◊ İnci kimi (təki) – kiçik, təmiz və düzgün.
Aygün oxuduqca nəzər saldı ki; İncitək düzülmüş sözlər yanaşı.
…Çobanın təkcə gözləri, bir də inci kimi düzülmüş saf dişləri ağarırdı.
