ə. bax ayət
f. 1) gələn; 2) gələcək zaman
ə. 1) əlamət, nişan; 2) Quran surələrindəki hər bir cümlə. Ayəti-fürqan Quran ayəsi; ayətül-Kürsi ə. (Quranda) Kürsi ayəsi
f. 1) rəsm, adət, mərasim; 2) məzhəb, din qanunu; 3) bəzək, zinət
f. güzgü, ayna. Ayinei-İsgəndər İsgəndərin güzgüsü (əsatirə görə, Aristotelin qayırdığı və onun köməyi ilə düşmənin mövqeyini görmək mümkün olan güzgü
f. şüşəbənd
f. güzgü çərçivəsi
bax ayinərüxsar
f. üzü ayna kimi olan, gözəl
f. şüşəsalan, şüşəçi
ə. bax eyn2
AZAD(Ə) f. 1) başqasından asılı olmayan, sərbəst; 2) rahat, əziyyətsiz
f. könlü azad
f. azadlıq, sərbəstlik
f. azad, sərbəst, ixtiyari əlində olan
AZAD(İ)XAN f. azadlıq istəyən, azadlıq uğrunda vuruşan
f. azadlıq
f. azadlıqsevən, azadlıqsevər
f. 1) xəstəlik, naxoşluq; 2) əziyyət, əzab
f. xəstəxana
f. 1) əziyyət çəkən, əziyyət görən; 2) dəlicəsinə sevən, fanat
f. 1) od; 2) atəşgədə, atəşgah; 3) oda xidmət edən mələk; 4) İranda – günəş ilinin 9-cu ayı (22 noyabr – 21 dekabr)
f. 1) ildırım, şimşək; 2) çaxmaqdaşı
f. 1) odlu, alovlu; 2) m. atəşin, coşqun, qızğın, ehtiraslı
f. 1) oda sitayiş edən, atəşpərəst; 2) oda aid olan; 3) azər ayına məxsus olan, azər ayında olan
f. 1) odlu, alovlu; 2) şöləli, şöləsi olan; 3) qığılcım
f. atəşkədə
f. 1) od; 2) İsgəndər Zülqərneyn tərəfindən Bəlx şəhərində dağıdılmış atəşkədə; 3) ildırım, şimşək
f. atəşpərəst
f. abır, həya, utanma
f. atəşpərəstlik məbədi xadimi
ə. 1) qəsd edən, qərar verən, niyyət edən; 2) yola düşən, yollanan
f. bax azmun
f. təcrübə etmiş, sınaqdan keçirmiş
f. təcrübə, sınaq
f. 1) təcrübəli, bilikli; 2) yoxlanmış, sınanmış
f. 1) sınaq, yoxlama; 2) təcrübəli, yoxlanmış, sınaqdan çıxmış
f. incimiş, əziyyət görmüş
f. ürəyi sınmış; incimiş
f. inciklik, ürəyi sınma
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 2-ci hərfi; əbcəd hesabında 2 rəqəmini ifadə edir
ə. «bismillah» ifadəsinin ixtisarı
BAB1 ə. 1) qapı; 2) əsərin fəsli; 3) mövzu, məsələ. Babi-ali Sultan Türkiyəsində mərkəzi hökumət. BAB2 f
BABƏT1 f. xüsus, barə. BABƏT2 f. növ, cür, tərz. BABƏT3 f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis
ə. 1) babilik məzhəbinə mənsub adam; 3) m. dinsiz (tənə ilə işlədilir)
f. Babil şəhərinə mənsub olan; babilli
f. nəsilcə babilli olan, mənşəcə babilli