1. Ələ salma, rişxənd etmə, masqaraya qoyma; masqara.
Tövsiyənin son cümləsində qürurdan çox incə bir istehza duyulurdu.
Tahirzadənin üzündə istehzanı andıran bir təbəssüm oynadı.
Qoca sanki öz acı istehzasından özü kövrələrək yaşarmış gözlərini kənara çevirdi.
□ İstehza etmək – ələ salmaq, masqara, rişxənd etmək.
Ona elə gəldi ki, məktəbə götürmək əvəzinə bu adamlar ona və onun anasına istehza edirlər.
İstehzaya qoymaq – bax istehza etmək.
Tahir … briqadanı bir həftədən çox işsiz gəzməyə məcbur eləyənləri istehzaya qoyurdu.
İstehzaya salmaq – istehza üçün hədəf etmək.
Rzaqulu xan Böyükxanıma acıqlanıb deyirdi: – Məni bu firəng uşaqlarının istehzasına salma.
2. “ilə” qoşması ilə – ələ salaraq, rişxəndlə, masqara ilə. İstehza ilə gülmək. İstehza ilə cavab vermək.
– [Rəşid:] Mən istehza ilə danışmaq fikrində deyiləm.
[Zabit] kibrit sönən kimi balıqçı paltarında olan adamları bir də istehza ilə süzərək əli ilə işarə etdi.
Sultan acığını güclə boğaraq istehza ilə qımışdı.
