ADBAAD

zərf Hər kəsi, yaxud hər şeyi öz adı ilə, bir-bir adlarını deyərək. Adbaad çağırmaq. Adbaad yazmaq.
– Mən sizi adbaad murova nişan verib istəmişəm… M.F.Axundzadə.
Mirkərim ağa bu işlərin cəmisini adbaad yazıb… C.Məmmədquluzadə.
[Musa] damdan-divardan boylanan çantalı uşaqları bəzən adbaad çağırıb içəri salardı. Mir Cəlal.

Etimologiya

  • ADBAAD Qədimdə bizim “və” mənasında (bu, ərəbcədir) işlədilən ma bağlayıcımız olub. Adbaad sözündəki ba həmin ma-nın dəyişmiş formasıdır (az-maz sözündə özün
ADAT
ADDA-BUDDA

Digər lüğətlərdə