[rus.] 1. Səs yazılmış patefon və ya qrammofon valı. Plastinka hərləndi, qız nəşə ilə yerindən sıçrayıb, Aslana tərəf yüyürdü və hamar, parlaq parket
[rus. плащ] Yağmurdan qorunmaq üçün sukeçirməyən materialdan tikilmiş paltoya oxşar enli üst geyimi; bürüncək, yağmurluq
is. Həm plaş, həm də çadır kimi istifadə oluna bilən sukeçirməyən plaş. Zəhra yaralını plaş-çadırın arasına qoydu
[fr.] 1. Möhkəm materialla örtülü hündür, düz meydança, səki. Zenit topunun platforması. // Stansiyada dəmiryol yatağı boyunca düzəldilmiş belə meydan
[isp. platina] Boz, ağ rəngli qiymətli metal; ağqızıl
is. [fr.] Aşağısı sıldırımlı olan düzənlik
sif. [xüs. is.-dən] 1. Platonizm fəlsəfəsi ilə əlaqədar olan. 2. bax əflatuni. Əsrlərdən bəri mistik dona geydirilmiş platonik eşqə qarşı poeziyaya bi
[xüs. is.-dən] Qədim yunan filosofu Platon və onun ardıcıllarının idealist fəlsəfəsi
[yun. plasma] biol. Qanın maye hissəsi
[lat.] tar. Qədim Romada: şəxsən azad, lakin əvvəllər heç bir siyasi hüquqa malik olmayan aşağı təbəqələrə mənsub adam
[lat. plebiscitum – xalqın qərarı] Ümumxalq rəy sorğusu; referendum
sif. [lat. plenarius – tam] Hər hansı bir təşkilatın seçilmiş rəhbər orqanının bütün üzvlərinin iştirakı ilə olan, keçirilən
[lat. plenum – tam] Plenar iclas. Plenumun qərarları
[yun.] anat. Ağciyər və döş boşluğunun divarını örtən pərdə
[yun.] tib. Plevranın iltihabı
[rus. плита] 1. İri, yastı səthi düz daş, metal və s. parçası. Mərmər plitə. Beton plitə. Çuqun plitə
[rus.] 1. Kiçik plitə (bax plitə 1-ci mənada). Keramika plitkası. // Bir şeyin kiçik, yastı, dördbucaqlı parçası
[lat. – qurğuşun] 1. Bağlanmış qapılara, qablaşdırılmış mallara, qapalı qutulara və s.-yə asılan, üzərinə damğa basılmış qurğuşun və ya başqa material
[lat.] Bağlı qapılara, mallara plomb vurmaq üçün alət
[coğr. addan] Qaymağa meyvə, şirə və s. qatılmaqla hazırlanan dondurma növü
“Plomblamaq”dan f.is
f. 1. Bağlı qapılara, mallara plomb vurmaq. Vaqonu plomblamaq. Malı plomblamaq. Kassanı plomblamaq. 2
“Plomblanmaq”dan f.is
məch. 1. Plomb vurulmaq (qapıya və s.-yə). 2. Plomb qoyulmaq (dişə)
sif. 1. Plomb vurulmuş, plombu olan; plomblanmış. Plomblu qapı. Plomblu kassa. 2. Plomb qoyulmuş, plombu olan, plomblanmış
sif. Plombu olmayan, plomb vurulmamış; plomblanmamış
is. Bişirilib süzülmüş düyüdən və müxtəlif xuruşlardan ibarət çoxlu növləri olan məşhur Şərq xörəyi; aş
[yun.] kit. Öz varı və dövləti sayəsində nüfuzu və hökmü olan adam
[yun.] kit. “Plutokratiya” söz. sif. Plutokratik idarə üsulu
[yun. plutos – var-dövlət və kratos – hakimiyyət] kit. 1. Dövlətin bir ovuc ən varlı adamlar tərəfindən idarə olunduğu siyasi quruluş
[xüs. is.-dən] Süni surətdə alınan radioaktiv xassəli kimyəvi element
is. [yun.] Təbii səbəblərin təsiri ilə Yer örtüyünün silsiləvi dəyişkənliyi barədə XVIII əsrin sonlarında geologiyada mövcud olan istiqamət
is. [lat.] 1. Dünyanın əsasında müxtəlif müstəqil mənəvi mətləblərin durduğunu qəbul edən təlim. 2. Bir məsələ barəsində müxtəlif rəylərin olması; çox
is. [alm.] Uzunxovlu məxmər örtüklü divan
[fr.] Çimmək və ya günəş vannası qəbul etmək üçün istifadə edilən dəniz, göl və çayın qumlu və ya çınqıllı sahil zolağı; çimərlik
[rus. плёнка] Foto və kino şəkilləri çəkmək, yaxud səs yazmaq üçün xüsusi materialdan hazırlanıb üzünə işığa həssas emulsiya çəkilmiş şəffaf elastik l
is. [lat.] riy. 1. Üstəgəl. 2. Xeyir. Bu işin plyusu çoxdur
sif. [yun.] Sıxılmış hava ilə hərəkətə gətirilən. Pnevmatik silah. – Üç nəfər pnevmatik silah işləyirdi
[yun. pneumatika – hava] Pnevmatik qüvvə ilə hərəkətə gətirilən mexanizm, qurğu və alətlər
[yun. pneumon] tib. Ağciyər iltihabı
[pol. poczta, əsli ital.] 1. Adresatlara pul, məktub və s. göndərməklə məşğul olan rabitə idarəsi və həmin idarənin yerləşdiyi bina
[ital. postiglione] Poçtla gələn məktubları, dövri mətbuatı və s.-ni adresatlara paylayan rabitə işçisi; məktubpaylayan
is. Poçtalyonun işi, vəzifəsi
[alm.] Şəhərin baş poçtu, baş poçtxanası. Bakı poçtamtı
is. 1. Poçt işçisi, poçt xidmətçisi. Səhər tezdən Yəhya Kamal məktubu poçtçu Aslana verdi. Mir Cəlal
[ital. poczta və fars. …xanə] Poçt idarəsinin yerləşdiyi bina; poçt
[yun. podagra] Orqanizmdə maddələr mübadiləsinin pozulması nəticəsində əmələ gələn və bədənin müxtəlif hissələrində duz yığılmasından ibarət olan oyna
sif. Podaqra xəstəliyi olan (adam)
is. [lat.] 1. Qədim Romada sirkdə hörmətli tamaşaçıların oturması üçün hündür yerlər. 2. Heykəltəraş və rəssamların işləməsi üçün uca yer