1. Həyalı, ismətli, utancaq, namuslu. Abırlı qız. – Abırlı abrından qorxar, abırsız nədən qorxar? ( Ata. sözü ).
2. məc. Etibarlı, hörmətli, nüfuzlu, ciddi.
Heyif ki, onun parlaq dövründə abırlı bir vəzir görmədik.
[Müdir:] Bax, mən görürəm ki, sən bir abırlı qoca kişisən, daha gəlib-getməkdən yoruldun.
3. məc. dan. Yaxşı, münasib, səliqəli. Abırlı geyim-kecim. Abırlı paltar.