ARZUMƏND

is. [ fars. ] Ürəkdən istəyən, arzu edən.
Lütf ilə zaman-zaman verib pənd; İslahıma olma arizumənd. Füzuli.

// Bir şeyin həsrətində olan.
Qönçə qılmaz şad, gül açmaz tutulmuş könlümü; Arizuməndi-rüxialü ləbi-xəndaninəm. Füzuli.

ARZUMAN
ARZUSUZ

Digər lüğətlərdə