1. Bəla, fəlakət, bədbəxtlik, müsibət, ziyan, zərər.
// məc. Adam haqqında. Biri N.
// Məc. mənada.
2. məc. şair. Son dərəcə gözəl qız, qadın, dilbər haqqında.
3. məc. Çox zirək, çox cəld; od-alov. O, uşaq deyil, afətdir!
сущ. [ər.] 1. бала, мусибат, завал, зиян, зарар, бедбахтвал; 2. пер. шаир. лугьуз тежер кьван иер, гуьрчег тават (руш, дишегьли); 3
Tam oxu »AFƏT I is. [ ər. ] Bəla, fəlakət, ziyan. Elə bil Gülüstana afət bürküsü çökmüşdü (Dastanlar). AFƏT II is
Tam oxu »I сущ. 1. насчастье, бедствие 2. губительница сердец (красавица) II прил. шустрый, бойкий, ловкий, подвижный
Tam oxu »is. 1) détresse f ; désastre m ; malheur m ; calamité f ; 2) beauté f, une très belle femme ; bourreau m de coeurs ; 3) vi//f, -ve ; dégourdi,-e ; adr
Tam oxu »