Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • AYNIMAX

    (Qazax) sağalmağa başlamaq, yaxşılaşmaq. – Əmim xəsteydi, indi yuaş-yuaş aynıyer

    Tam oxu »
  • AYNİMAĞ

    (Xaçmaz, Şəki) inkişaf etmək (bitki haqqında). – Yazda ağajdar aynimağa başdiyədi (Xaçmaz); – Lovyə ehmişıx, heç aynimiyi (Şəki)

    Tam oxu »
  • AYPƏRƏX’

    (Qazax) qızıldan və ya gümüşdən qayrılmış yarımdairə şəkilli qadın bəzəyi, aypara

    Tam oxu »
  • AYRANAŞI

    (Ağbaba, Masallı, Zəngibasar) dovğa. – Yaxşı ayranaşımız var, qonağ ol (Masallı)

    Tam oxu »
  • AYRANQUŞU

    (Kəlbəcər) qazaoxşar çöl quşu adı. – Ayranquşu ən çox yerə tüşər

    Tam oxu »
  • AYRANNI

    ayrannı aş: (Lənkəran) dovğa. – Fəridə, patılı taxçadan ver, ayrannı aş bişirim

    Tam oxu »
  • AYRANNIX

    I (Gəncə, Şəmkir) itlərə ayran tökmək üçün qazılan çuxur. – Ay qız, ay qız, ayrannığa ayran töx’, itdər ajınnan öldü (Gəncə) II (Gəncə, Şəmkir) qarın,

    Tam oxu »
  • AYRANVERMƏZ

    (İmişli) xəsis. – Mı:n xalası ayranverməz arvadıdı, əliyaçığ dö:rdi

    Tam oxu »
  • AYRASI

    (Şəki) təəccüb ◊ Ayrası qalmax – məəttəl qalmaq. – Söynün işinə mən lap ayrası qaldım

    Tam oxu »
  • AYRAZ

    (Mingəçevir) başqa. – Sənnən ayraz mən heş kəsi tanımıram

    Tam oxu »
  • AYRƏNAŞI

    (Lerik) bax ayranaşı

    Tam oxu »
  • AYRI-SAYRI

    (Xanlar) başqa, kənar. – Bir ayrı-sayrı sözü gətdi, ortalığı qatdı

    Tam oxu »
  • AYYAR-UYYAR

    (Oğuz) uydurma. – Ayyar-uyyar danışır

    Tam oxu »
  • AZA

    (Lerik) çöldə qurumuş mal təzəyi. – Aza yığmağa gedirəm

    Tam oxu »
  • AZARGƏZDİRƏN

    (Şəmkir) həmişə xəstə olan. – Zalım oğlu elə quruyuf, laf azargəzdirənə oxşuyur

    Tam oxu »
  • AZARNƏK

    (Ucar) yarımxəstə, zəif. – Azarnək adam ağır işdər görəmməz

    Tam oxu »
  • AZAYLAMMAX

    I (Cəbrayıl, Zəngilan) öz-özünə deyinmək, şikayətlənmək. – Genə nə azaylannersaη, no:luf sq: (Zəngilan) II (Meğri) tənbəlləşmək, tənbəllik etmək

    Tam oxu »
  • AZBAR

    (Dərbənd) həyət. – Mən gidəndə uşağlar məkdəbin azbarında oyniyeydilər

    Tam oxu »
  • AZIX

    (Qazax) yol azuqəsi

    Tam oxu »
  • AZIXDIRMAX

    (Ağcabədi) fikrini yayındırmaq, çaşdırmaq. – Ə:, məni azıxdırma

    Tam oxu »
  • AZILAMAX

    (Çənbərək) meyvəni əbəs yerə yığıb yerə tökmək. – Uşağ almıyı başındaja azılıyıp yerə tökür

    Tam oxu »
  • AZIMCUR

    (Sabirabad) bir az, bir qədər. – Azımcur oxıyıb-yazmağ billəm

    Tam oxu »
  • AZIRINQI

    (Şəmkir) azca. – Maηa azırınqı pul lazımdı

    Tam oxu »
  • AZIRQA-AZIRQA

    (Ağcabədi) az-az, azacıq. – Bu kətdə hər meyvədən azırqaazırqa var

    Tam oxu »
  • AZIŞMAX

    I (Qax, Şəki) itmək, yayınmaq. – Gözdən azışan kimi qorxuya düşüy (Qax) II (Qazax) kəskinləşmək, şiddətlənmək (xəstəlik haqqında)

    Tam oxu »
  • AZITMAX

    (Şəmkir) azdırmaq. – Bizi azıtdı, özü gizdəndi

    Tam oxu »
  • AZİXLƏMƏX’

    (Meğri) acıyıb ötmək (xəmir haqqında). – Ruqiyə, xamır azixliyir, təndirdə durmeçex’, tez gə

    Tam oxu »
  • AZİŞMAX

    I (Şəki) azmaq. – Yolu azişmişdim, zornan tapbişəm sizi II (Şəki) huşunu itirmək. – Hağlı azişifdi, gedə danışığını bilmiyi heç

    Tam oxu »
  • AZQINTI

    azqıntı düşməx’: (Ağdam) azmaq. – Keşmişdə olur iki uşax, ollar azqıntı düşür, itir

    Tam oxu »
  • AZMAN

    I (Bakı, Ordubad) iri, çox böyük, nəhəng. – Bakidə azman öylər tikilir (Bakı); – Atam bir azman keçi aldı (Ordubad) II (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Borçalı

    Tam oxu »
  • AZNOUR

    (Kəlbəcər) qarınqulu. – Möysün çox aznour adamdı, heç nəynən doymur

    Tam oxu »
  • AZPUÇUX

    (Xanlar) azacıq. – Oradakılar da hamsı köçüf, azpuçux qalan da gələr, orda qalmaz. Bb

    Tam oxu »
  • BAB

    bab gəlməx’: (Ağdam, Qarakilsə, Şuşa) 1. üstün gəlmək, qalib gəlmək (Ağdam, Şuşa). – Sən mq: bab gələmməzsəη (Ağdam); – Mq: bab gələn hələ anadan olmu

    Tam oxu »
  • BABA

    (Başkeçid, Təbriz, Füzuli) ata. – Babam maηa kitaf alıf (Başkeçid); – Get gör, baban gəldimi öyə? (Füzuli)

    Tam oxu »
  • BABAQULU

    I (Gəncə) boz rəngli mərcan. – Bajımın babaquluları itif II (Gəncə) ilbiz. – Əyə, babaqulunu niyə öldürürsəη, yazıx döymü?

    Tam oxu »
  • BABAYOĞURT

    (Gəncə) yalançı pəhləvan. – Sən nə babayoğurt kimi atılıf tüşürsəη?

    Tam oxu »
  • BABILBAS

    (İmişli) şayiə ◊ Babılbas aparmağ (İmişli) – şayiə yaymaq. – Fatma babılbas aparır, ya:nı şa:ya aparır

    Tam oxu »
  • BABLİTMƏĞ

    (Lerik) böyütmək

    Tam oxu »
  • BACA

    I (Biləsuvar, Təbriz, Yardımlı) pəncərə. – Bacanı ört (Biləsuvar); – Bacanın üssündə çirax asılmışdı (Təbriz) II (Culfa) taxça III (Balakən) bacanaq

    Tam oxu »
  • BACĞUN

    (Zaqatala) şax, ağacın kəsilmiş nazik budaqları. – Bacğun tök, təndir yaxşı qızarsın

    Tam oxu »
  • BAD

    I (Basarkeçər, Bərdə, Gəncə, Naxçıvan, Şərur, Yevlax, Zəngilan) 1. təndir qurmaq üçün tərkibinə keçi qılı qatılmış sarı torpaqdan hazırlanan palçıq (G

    Tam oxu »
  • BADA

    (Zaqatala) əmiarvadı, əmidostu. – Bada, acmışam, bir az yemək ver

    Tam oxu »
  • BADADİK

    (Zəngibasar) ot adı

    Tam oxu »
  • BADAĞ

    (Ucar) badalaq ◊ Badağ qurmağ – badalaq vurmaq, badalaq gəlmək. – Bı ko: döylü, adama badağ qurur

    Tam oxu »
  • BADAĞLAMAĞ

    (İmişili) uzağa qaçmamaq üçün heyvanın iki ayağını bir-birinə bağlamaq. – Ə:, qoyunu badağlamamısan, quzu əmmeyib?

    Tam oxu »
  • BADAX

    I (Xaçmaz, Quba, Qusar) camış balası. – Badax gəlmədi (Quba) II (Zaqatala) mis qab III (Gəncə, İmişli, Qazax) uzağa qaçmamaq üçün quşların, heyvanları

    Tam oxu »
  • BADAXLAMAX

    (Qazax) badalaq vurmaq. – Uzun adamı tez badaxlıyıf yıxmağ olar

    Tam oxu »
  • BADAL

    (Təbriz) yalançı. – Badal adamnara hörmət eləmirdilə

    Tam oxu »
  • BADALĞA

    (Gədəbəy) kələk ◊ Badalğa gəlməx’ – kələk gəlmək, aldatmaq. – Mq: badalğa gələmməssəη sən

    Tam oxu »
  • BADAMAĞ

    (Cəbrayıl, Əli Bayramlı, İmişli, Qarakilsə) bax badağlamağ. – Qoyunu badıyın, qaçmasın (İmişli); – Apar quzını bada, gə bıra (Qarakilsə); – Qoyun quzu

    Tam oxu »