zərf Buryat dilində
is. [fars.] Öpüş. Can alıb bir busə versən ləblərindən, ey pəri! Sanma kim, Seyyid belə sevdayə eylər etiraz
is. mus. Azərbaycan klassik muğamlarından biri. 12 əsas muğam bunlar idi: üşşaq, nəva, busəlik, rast, əraq, isfahan, zirəfşənd, büzürg, zəngulə, rəhav
is. [fars.] klas. Çiçək bağçası, çiçəklik, güllük. Matəmgədə gördü bustanı; Riqqət oduna tutuşdu canı
cəm. Cənubi Afrikada yaşayan və vaxtı ilə bütün Cənubi Afrikanın əsas əhalisini təşkil edən qəbilələrin adı
is. 1. Qönçə. İşlə əlim, butalar; Al-əlvan çiçəklər olsun. M.Rahim. 2. Parça üzərində badamabənzər xırda naxış, kiçik gül şəkli
is. [fars.] İçində qızıl, gümüş əritmək üçün odadavamlı materialdan (gildən) qayrılmış qab
is. [ital.] Butaforiyaya baxan teatr işçisi, habelə butafor qayıran usta
[ital.] 1. Səhnə tamaşası üçün lazım olan şeylər. 2. məc. Zahiri bəzək, bərbəzək, saxta cah-calal
sif. Üstündə buta olan; naxışlı, güllü. Butalı parça. Butalı dəsmal. – [Məşədi Heydər] qolunu çırmalayıb, qırmızı butalı nimçənin ortasında köndələn y
is. [alm.] Üzərinə yağ və s. sürtülmüş, yaxud pendir, kolbasa və s. qoyulmuş çörək. Xosrovbəyli ilə bufetə çıxdıq, o məni buterbroda, qəhvəyə qonaq el
[fars.] bax buta2. [Molla İbrahim Xəlil:] Molla Həmid, çadırdan tez zərgər kürəsini butəsi ilə, kiçik körük ilə çıxar, gətir! M
[rus. бутылка] dan. İçinə maye tökmək üçün boğazı dar şüşə. Sirkə butulkası. Şərab butulkası. Butulka zavodu
nida. Heyrət, təəccüb bildirir (bəzən qoşa şəkildə işlənir). [Qəmərbanu:] Buy, niyə ay Xavər xanım, sənin kimi cavan, göyçək xanıma bu tulanbar yaraşm
[fars.] klas. İy, qoxu. Bənövşə tək ənbər zülfün buy verir; Hər yuyub sərəndə havaya, Zeynəb! M.P.Vaqif
is. 1. Bəzi heyvanların başında sümük kimi bərk maddədən ibarət çıxıntı (bəzi cücülərin də başında olur)
is. bot. Zəhərli birillik bitki
kiç. Balaca buynuz. Quzunun buynuzcuqları görünməyə başlayır
is. bot. Alaq otlarından birinin adı
is. bot. Birillik zəhərli ot bitki
“Buynuzlamaq”dan f.is
f. 1. Buynuzu ilə vurmaq, buynuzu ilə itələmək. Camışlar birbirini buynuzlayırlar. 2. məc. Gözü götürməmək, sığışdırmamaq, birinin əleyhinə getmək; in
“Buynuzlaşmaq”dan f.is
qarş. 1. Bir-birini buynuzla vurmaq. İnəklər buynuzlaşırlar. Keçilər buynuzlaşırlar. 2. məc. Bir-biri ilə çəkişmək, döyüşmək
is. bot. Birillik yem bitkisi
sif. Buynuzu olan. Buynuzlu heyvanlar. – Bir buynuzlu təkə dik qayanın başına çıxıb, dörd ayağı ilə tullanıb, geriyə qayıdıb və yenə də bu sərt qayaya
cəm. zool. Buynuzu olan heyvanlar növü. İnək buynuzlulardandır
sif. Buynuzu olmayan. Buynuzsuz keçi, inək. – Buynuzsuz qoçun qisasını buynuzlu qoçda qoymazlar. (Ata
bax buynuzvari
sif. Görünüşcə buynuza oxşayan, buynuz kimi
is. Əmr, hökm, sərəncam. Təlaq tamam olduqda, şahın buyruğu ilə onların [hərəmlərin] kəbin kağızlarını Xacə Mübarək yırtdı
sif. Buyruq almış, tapşırıq almış; bir əmr və tapşırıq ilə vəzifələnmiş
f. dan. 1. Çaşıb qalmaq, özünü itirmək. 2. Soyuqdan üşümək, büzüşüb qalmaq, donub qalmaq
“Buyurmaq”dan f.is. [Cahangir ağa:] Həmişə buyurmada, vurmada, kəsmədə ömür sürmüş… S.S.Axundov
f. 1. Əmr etmək, hökm etmək. [Şah] bir dəqiqədən sonra başın qaldırıb Mirzə Sədrəddinə buyurdu ki: – Xub, mürəxxəssən, get
f.sif. Xüsusi sifariş üzrə hazırlanmış. Buyurtma paltar. Buyurtma çəkmə
f. Sifariş etmək, hazırlamağı tapşırmaq
sif. Əmredici, amiranə. Bu halda Səlim bəy zavod həyətinə daxil olub, buyurucu bir səslə bağırdı. H.Nəzərli
bax buyruq
bax buyruqçu
məch. Əmr verilmək, tapşırılmaq
is. 1. Donmuş su. Buz parçaları. Buz təbəqəsi. Qışda sular donub buz olur.□ Buz bağlamaq (tutmaq) – buzla örtülmək, donmaq
is. Buz satan, buz qayıran adam
is. Buz qayırma işi, buz saxlama işi
is. coğr. Buzlu okeanda: buzlardan ibarət olan dağ; aysberq
is. [fars.] Turşumuş darı xəmirindən hazırlanan içki, kvas
is. 1. Buz qayrılan yer. 2. Buz anbarı, buz saxlanılan yer. // Tez xarab olan şeyləri saxlamaq üçün soyuq yer, bina
is. 1. Buzxana işçisi. 2. köhn. Buzxana sahibi
f.sif. xüs. Buzları qırmaq üçün olan. □ Buzqıran gəmi – buzları parçalayan, buzları yarıb yol açan, buzlar içində üzmək üçün təchiz edilmiş güclü gəmi
is. 1. Çoxlu buz yığılan yer. 2. geol. Dağ təpələrindən dərələrə qədər uzanan buz təbəqəsi, hərəkət edən buz kütləsi