is. dan. Ağzına gələni danışan adam, məsuliyyətsiz danışan adam; boşboğaz. [Məmməd:] Bir nəfər ağzıgöyçək gedib onlara xəbər aparsa ki, Məmməd meyxana
is. dan. Boşboğazlıq, ağzıboşluq, ağzına gələni danışma. [Gövhərtacın anası:] Sənin haqqında arvadlar iki min söz danışıb ağzıgöyçəklik eləyəcəklər
bax ağzıpərtöv
bax ağzıyelli
sif. dan. Sözüötən, sözükeçən, nüfuzlu; sözündə möhkəm
sif. dan. Qudurğan, azğın. Dağlarda qar əriyəndə və yaz yağışları başlayanda bu dayaz çay ağzıköpüklü bir əjdahaya dönürdü
is. və sif. Xalq arasında itə və xüsusilə canavara verilən ad. Ağzıqara canavar düşmənidir çobanın; Yanındakı boz köpək yoldaşıdır çobanın
bax ağzıgöyçək. …Bir para ağzıqəşənglər başlayıblar qəzetlərində yazmağa ki, gərək övrətlər oxusunlar, tərbiyə tapsınlar, … cəmiyyət tərtib eləsinlər
sif. dan. Aciz, ölüvay, cəsarətsiz, key
is. dan. Acizlik, ölüvaylıq, cəsarətsizlik, keylik
sif. dan. Çox hirsli, acıqlı, tünd danışan. Ağzıodlu (z.) danışmaq
bax ağzıyava
bax ağzıyavalıq
bax ağzıkəsərli
sif. Ağzı çox kiçik və zərif
bax ağzıyava. …Bu müstəbid təbiətli adam eyni zamanda bir küçə qalmaqalçısı qədər ağzısöyüşlü, tərbiyəsiz … idi
sif. Ağzına qədər dolmamış, yarımçıq
sif. Dodağının bir yeri yarıq olan
is. məh. Hər iki tərəfi yastı olan külüng növü
sif. dan. Söyüşkən, hərzə danışan, ədəbsiz danışan, ağzına gələni danışan
is. dan. Söyüşkənlik, ədəbsiz danışmaq xasiyyəti, ağzıpərtövlük. Axı bu ağzıyavalığın sənə nə faydası var ki, öz həmməzhəblərini xarici ölkələrdə bəla
sif. dan. Yekə-yekə danışan; hərbə-zorba ilə, hədə-qorxu ilə danışan. Ağzıyelli adam. – Polis, jandarm və ağzıyelli mürtəcelərin zülmü xeyli azalmış,
sif. dan. Sirr saxlamayan, söz saxlamayan; boşboğaz, çərən-pərən danışan
is. Sirr saxlamamaq xasiyyəti; boşboğazlıq
zərf Yuxarıya doğru, yuxarı tərəfə istiqamət alaraq; üzüyuxarı, başıyuxarı. [Fətəli xan] o döşdən tutmuş bu Şuşa dərələrini qoşunu ilə doldurmuşdu, …
1. nida. Ağrı, həyəcan, həsrət və s. hissləri ifadə edir. Ah, başım ağrıyır. – Ah, zalım! Ah, kim, oldum yolunda can fəda
bax aman 6-cı mənada. Öz qəti hökmünü verəcək zaman; Dünya görməyəcək bir də ah-aman! Ə.Cəmil
is. [fars.] bax ah-nalə, ahü nalə. Ahü əfğanı bülbüllər; Dili-şeydadan öyrənmiş. Q.Zakir
bax ah-nalə, ahü nalə 2-ci mənada. Könlüm quşu görəndə çü zülfün kəməndini; Ahü fəğanü nalədə biixtiyardır
bax ahnalə, ahü nalə. [Paşa bəy:] …Mənə heç olmasa bir yadigarın qalsa idi, bu qədər ah-fəryad eləməzdim
is. Fəryad, ağlama, ah-vay, ağlayıb-zarıma. Hərbilər dərhal ah-nalə edən Musa kişinin üstünə atıldılar
bax ah-vay. Arvad o qədər ahuf elədi ki, az qaldı bağrı çatlasın. Ə.Vəliyev
is. Dərd, kədər, qüssə, qəm. Çox etdi mənçün ah-vayı; Gözündən axıtdı dürlü çayı. Xətayi. // Fəryad, fəğan
sif. Ah-vay edən, şikayətlənən, daim inildəyən, sızlayan. Görünür, bu cür ah-vayçı nitqlər yığıncaqdakıların zəhləsini tökmüşdü
is. Ah çəkmə, sızlama, zarıldama; fəryad, inilti. Ey yüzi gülşən, sana bu ah-zarım xoşmudur? Nəsimi. Nə vaxtadək ğəmi-hicrində ahü zar çəkim? X
nida. 1. Bir şeyi birdən-birə başa düşdükdə, bir şeyi axtararkən gözlənilmədən ona rast gəldikdə, yaxud da unudulan bir şey birdən yada düşdükdə deyil
bax ahıl
“Ahallaşmaq”dan f.is
bax ahıllaşmaq
is. [fars.] klas. Dəmir. Peykanlarınla doldu tənim, afərin sənə; Bidad çəkməyə tənimi ahən eylədin. Füzuli
is. [fars.] 1. Səslər, rənglər və s. arasında uyğunluq, müvafiqət. Ahəngi pozmaq. Səslərin xoş ahəngi
sif. [fars.] 1. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olan; qulağa (gözə) xoş gələn, qulaqları (gözləri) oxşayan, gözəl səslənən; ahəngli,
is. 1. Səslər və s. arasında uyğunluq. Musiqinin ahəngdarlığı. Nəğmənin ahəngdarlığı. Səslərin ahəngdarlığı
“Ahəngləndirmək”dən f.is
f. Ahəngə salmaq, müəyyən ahəngə tabe etmək; səsləri və s.-ni bir-birinə uyğunlaşdırmaq
“Ahəngləşdirmək”dən f.is
bax ahəngləndirmək
bax ahəngdar. Gecə sakit və sirli görünürdü. O, sanki min ahəngli cazibədar bir musiqi ilə insanları oxşayır, … ürəklərini yumşaldırdı