sif. [fars. pür və ər. kamal] klas. Kamallı, ağıllı
[fars. pür və ər. qiymət] klas. Qiymətli. Tacir də bir xeyli pürqiymət parçanı bir xonçaya qoyub, padşahın hüzuruna aparır
sif. [fars. pür və ər. məlal] klas. Məlallı, məlalla dolu, çox kədərli. □ Pürməlal eləmək (etmək) klas
sif. [fars. pür və ər. məna] klas. Mənalı, çox mənalı, məna ilə dolu; dərin. [Cənnətəli:] Təbim mövzundur, yazılarım da pürməna
sif. [fars.] Yaxşı dəm almış; tünd (çay haqqında). Xan xadiməyə qışqırdı: – Mirzənin çayını pürrəng edin! S
[fars. pür və ər. vüqar] klas. Vüqarla dolu; vüqarlı
“Püskürmək”dən f.is
f. 1. Öz içərisindən şiddətlə bir şey sovurub atmaq. Vulkan püskürür. Pilpilə püskürür. 2. məc. Saçmaq, buraxmaq
“Püskürtmək”dən f.is
icb. Geri oturtmaq, geri atmaq, geriyə çəkilməyə məcbur etmək. Düşməni mövqelərindən püskürtmək
is. Püskürmə işi; püskürmə. Vulkan püskürtüsü. // Püskürmə halında olan vulkanın ağzından çıxan kütlə; lava
is. [fars.] 1. bot. Qışda yarpağı tökülən, quraqlığa davamlı, qabıqlı meyvə gətirən subtropik ağac. Bağçanın ortasında tək bir püstə ağacı vardı
sif. Azyeyən, azacıq yeməklə doyan. Püstəqarın adam
is. Püstə ağacları əkilmiş yer. Püstəliyi becərmək
sif. Püstə rəngdə olan; açıqyaşıl. Püstəyi parça. – [Kəblə Heybətin] ayağında püstəyi rəngdə sarı başmaq var idi
is. Bir mübahisəni həll etmək, yaxud bir şeyə haqqı olduğunu və ya bir şeyin üsul və qaydasını müəyyən etmək üçün eyni cür nişanlar arasından bəxtəbəx
is. [fars.] köhn. Kiçik təpəcik; torpaq və ya qum topası, yığımı
is. [fars.] köhn. Oturub söykənmək üçün divara dayadılan döşək. [Səkinə xanım:] Gülsəba, yerə bir döşək sal, dalısına bir püşti qoy
[fr.] Üzərinə heykəl, sütun və s. dikəldilən bədii tərtibatlı özül; altlıq, postament. Qranit pyedestalın üzərində böyük şairin 5 metr hündürlüyündə t
[fr.] 1. Səhnədə göstərilmək üçün yazılmış dram əsəri. M.F.Axundzadənin pyesləri. Pyesi tamaşaya qoymaq
Azərbaycan əlifbasının iyirmi dördüncü hərfi. bax er
is. [ər.] 1. Bağlılıq, münasibət. Nəzəriyyə ilə təcrübə arasında rabitə. İşi ilə sözü arasında rabitə yoxdur
1. is. Rabitə (2-ci mənada) işçisi. Rabitəçilərin yarışı. // Orduda: rabitə hissəsində xidmət edən şəxs
“Rabitələndirmək” dən f.is
f. Əlaqə yaratmaq, rabitə düzəltmək; əlaqələndirmək, birbirinə bağlamaq. Müəllim sualların cavabı üzərində şagirdləri işlədir və ayrı-ayrı cavabları b
sif. və zərf Yaxşı ifadə edilən, məntiqi və qrammatik cəhətdən düzgün qurulmuş; tərtibli, müntəzəm. Rabitəli danışıq
is. Məntiq və qrammatik cəhətdən müntəzəmlik, düzgünlük, tərtiblilik
sif. Bir-biri ilə rabitəsi, əlaqəsi, münasibəti olmayan. [Nuriyyə:] Biz qırıq-qırıq, rabitəsiz sözlər danışa-danışa şəhərdən çıxmışdıq
is. Rabitənin, əlaqənin, münasibətin olmadığı hal; əlaqəsizlik
is. [sanskr.] Qədim Hindistanda rəhbərlik və hakimlik rütbəsi
is. [ing.] Udulan şüalanma dozasının sistemdənkənar vahidi
[ukr.] Ukraynada ali qanunvericilik orqanı
[ing.] bax radiolokator. Radiolokasiyada işlədilən qurğulara radiolokator deyilir. Bəzi yerlərdə bunları müxtəsər olaraq radar adlandırırlar
is. [ər.] Vaxt bildirən rəqəmlərdən sonra gələrək həmin rəqəmin təxmini olduğunu göstərir (adətən “radələri” və “radələrində” şəklində işlədilir)
[lat.] Radius istiqamətində yerləşən. Radial simmetriya
[lat.] 1. Hər hansı bir cismin elektromaqnit dalğaları şüalandırması; cismin buraxdığı elektromaqnit şüa enerjisi
[lat. radiare – şüa buraxmaq] 1. Motorda suyu soyudan cihaz. Təyyarənin radiatoru. Avtomaşının radiatoru
sif. [lat.] Köklü, əsaslı, qəti, çox təsirli. Radikal tədbirlər. Radikal dəyişikliklər
[lat. radicalis – kök] 1. riyaz. Kökalma əməliyyatını, eləcə də kökalmanın nəticəsini göstərən işarə ( )
[lat.] 1. Radikallar partiyasının (sol siyasi partiyalardan birinin) üzvü, yaxud onun tərəfdarı olan şəxs (bu partiyaların proqramında dövlət çərçivəs
[lat.] 1. Dövlətin mənafeyi çərçivəsində demokratik islahat həyata keçirməyi tələb edən siyasi cərəyan; radikalların (bax radikal2 1-ci mənada) dünyag
[lat. radicula – rişə] tib. Haram iliyi (onurğa beyni) kökcüklərinin iltihabı
[lat. radiare – şüalanmaq, şüa buraxmaq, radius – şüa] Mürəkkəb sözlərin birinci hissəsi olub aşağıdakı mənalarda işlənir: 1) radioya aid olan, radio
[lat. radio – şüalandırıram] 1. Elektrik enerjisinin rabitə, radioverilişi, televiziya, radioteleqrafiya, radiolokasiya və s
sif. [lat. radiare – şüalanmaq və activus – fəal] Radioaktivliyə aid olan, radioaktivlik xassəsinə malik olan
is. Atom nüvələrinin nüvə hissəcikləri və ya qamma-kvantlar buraxaraq özbaşına və ya süni surətdə parçalanması (bu proses nəticəsində ilkin nüvələrdən
[lat. radiare, yun. bios və logos] Radioaktiv şüalanmanın orqanizmə təsirini öyrənən elm sahəsi
[lat. radiare və elektron] Elmin, radiotexnika və elektrotexnika əsasında inkişaf etmiş müxtəlif sahələrinin kompleksinin adı
[lat. radiare və ər. əlkimya] Kimyanın, radioaktiv maddələrin fiziki-kimyəvi və kimyəvi xassələrini öyrənən sahəsi