AZMIŞ

f.sif.
1. Yolunu itirmiş, istiqamətini itirmiş.
[Durna] özünü azmış … adamlar kimi ümidsiz və tək hiss etdi. İ.Əfəndiyev.
Kosa zülmətdə azmış yolçular kimi hər tərəfə yol axtarır və tapa bilmirdi. S.Rəhimov.

// məc. Doğru yoldan çıxmış, yanılmış, sapmış.
Azmışlar üçün elmü ədəb nurisəhərdir. M.Hadi.

2. məc. Coşmuş, qudurmuş, həddini aşmış; azğın.
AZMANLIQ
AZÓT

Digər lüğətlərdə