1. Yolunu itirmiş, istiqamətini itirmiş.
[Durna] özünü azmış … adamlar kimi ümidsiz və tək hiss etdi.
Kosa zülmətdə azmış yolçular kimi hər tərəfə yol axtarır və tapa bilmirdi.
// məc. Doğru yoldan çıxmış, yanılmış, sapmış.
Azmışlar üçün elmü ədəb nurisəhərdir.
2. məc. Coşmuş, qudurmuş, həddini aşmış; azğın.