1. “Aşırmaq”dan məch.
2. t-siz. Minmək.
Rüstəm atını hündür bir daşa çəkib, onun üstünə aşırıldı.
3. t-siz. Üzərindən atılıb düşmək, aşmaq. Atdan aşırılıb düşmək.
4. t-siz. Çevrilmək. O, çarpayıda o tərəfdən bu tərəfə aşırıldı.
AŞIRILMAQ
1. “Aşırmaq”dan məch.
2. t-siz. Minmək.
3. t-siz. Üzərindən atılıb düşmək, aşmaq. Atdan aşırılıb düşmək.
4. t-siz. Çevrilmək. O, çarpayıda o tərəfdən bu tərəfə aşırıldı.