is.
1. Ayaq altına salınan, yaxud ayaq silmək üçün qapının ağzında, girəcəyində salınan xalça, balaca palaz, həsir, əsgi və s.
// Dar, uzun xalça. Ayaqaltı salınmış pilləkən.
2. Daim tapdalanan, daim hamının basıb keçdiyi yer. Həyət lap ayaqaltı oldu.
3. məc. Heç kəsin saymadığı, hesablaşmadığı, hörmət etmədiyi adam; iradəsiz, həqir, məzlum adam.
□ Ayaqaltı olmaq – öz iradəsizliyi, yaxud acizliyi üzündən hörmətdən düşmək, heç kəs tərəfindən sayılmamaq, hamının təhqirinə məruz qalmaq.