1. zərf Tələsik, oturmadan, ötəri, ayaq üstündə. Ayaqüstü yemək. Ayaqüstü işləmək. Ayaqüstü xəstəyə baş çəkdim.
– [Rüstəm kişi] …işdən xəbərdar olmaq üçün … ayaqüstü Kələntər lələşə baş çəkməyi qərara aldı.
2. is. Məclisdə, qonaqlıqda və s.-də ayaqüstülük edən adam. Məclisin ayaqüstüsü.