“Bəzəndirmək”dən f.is
f. Bəzəmək, yaraşıqlı paltar geyindirmək. [Qarovulçu:] Fabriklərə axar pambıq selləri; Mal toxunar, bəzəndirər elləri
“Bəzənib-düzənmək” dən f.is
bax bəzənmək 1-ci mənada. Qız da hərəmxanada bəzənərdüzənər, hazırda oğlan evindən oğlan yengə gəlməyə müntəzir olar
bax bəzədilmək
is. Bəzənmək işi, bəzənmə
“Bəzənmək”dən f.is
1. qayıd. Özünə zinət vermək, özünə bəzək vurmaq; yaraşıqlı geyinmək. Güzgünün qabağında bəzənmək. 2
f.sif. 1. Bəzək vurulmuş, zinətləndirilmiş, bəzədilmiş. Bəzənmiş səhnə. – Bahadır Yusiflə bir böyük gözəl bəzənmiş zalda bulundular
is. bot. Kətan toxumu
“Bəzətdirmək”dən f.is
icb. Bəzək vurdurmaq
“Bəzətmək”dən f.is
bax bəzəndirmək
is. zool. Dovdaqlar fəsiləsinə mənsub, çöldə yaşayan köçəri quş. Ayın əksi suya düşüb parlar; Uçuşur göy üzündə bəzgəklər
əvəz. [ər.] Hamısı yox, parası, ayrıayrı. Bəzi adamlar. Bəzi rayonlar. – O, nəinki özünü, hətta bəzi uzaq qohumlarını da saxlayırdı
bax bəzərək
bax bazirgan
bax bəzi
[ər.] : bəzl etmək köhn. – bağışlamaq, əsirgəməyib vermək. Vətən uğrunda, millət eşqində; Bəzli-can et xülusi-niyyət ilə
is. [fars.] tənt. Kef məclisi, qonaqlıq. Gülzarlar oldu işrətabad; Hər yerdə olundu bəzmə bünyad. Füzuli
is. [fars.] tənt. Eyş-işrət məclisi, kef məclisi (yeri)
is. [ər.] 1. Toxum əkiləcək dən. 2. Kətan toxumu. // Kətan toxumu yağı
is. [ər.] köhn. Parça, arşınmalı satan tacir. Bəzzaz malı (parça, arşınmalı). Bəzzaz dükanı. – İki il bundan qabaq bu adam bəzzaz Hacı Əlinin dükanınd
is. [ər.] köhn. 1. Bəzzaz malı, parça, arşınmalı. 2. Bəzzaz dükanı, parça, arşınmalı mağazası. [Rüstəm:] Sən mənim məsləhətimə bax: bu dükanı bağla, b
is. köhn. Bəzzazın peşəsi, sənəti; arşınmalçılıq. [Rəşid:] Bəlkə gedim dükan açım, bəzzazlıq eləyim. M
is. 1. Kəsmək üçün alət. Bağban bıçağı. Ət bıçağı. Cib bıçağı. 2. Müxtəlif alətlərin, mexanizmlərin və s
is. 1. Bıçaq qayıran usta. Bakıda, ümumiyyətlə, peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, bıçaqçı və sairə çox olardı
is. Bıçaq qayırma sənəti
“Bıçaqlamaq”dan f.is
f. Bıçaqla yaralamaq, bıçaqla vurmaq. Axırda yoldaşlarından birini bıçaqlayıb yaralamağının üstündə Əmiraslanı məktəbdən xaric etdilər
“Bıçaqlanmaq”dan f.is
məch. Bıçaqla yaralanmaq, bıçaqla vurulmaq
“Bıçaqlaşmaq”dan f.is
qarş. Dalaşaraq birbirini bıçaqla vurmaq
sif. Bıçağı olan, kəsici hissəsi olan. Bıçaqlı alətlər
is. Mişar
is. Bıçqı ilə ağac və s. kəsən (adam); mişarçı
“Bıçqılamaq”dan f.is
f. Bıçqı ilə kəsmək, mişarlamaq
“Bıçqılanmaq”dan f.is
f. Bıçqı (mişar) ilə kəsilmək, mişarlanmaq
is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları … geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış
is. 1. zool. Cücülərdə başın ön tərəfindən irəliyə doğru uzanan buğumlu və çox zaman tükə oxşayan hiss orqanı
is. dan. zar. İri və səliqəli bığları olan adam. [Çayçı] …uzaqlaşmaq istəyəndə Veys “dayan-dayan!” deyib, əyilərək podnosun boşalmış yerinə işarə edib
sif. Gənc, yetişmiş, yekə, boylu-buxunlu. [Ağa Mərdan:] Bəs o yaxşıdır ki, baldızın tamam dövləti aparıb bir bığıburma oğlana yedirə! M
is. və sif. dan. 1. Bığlarını qırxdırmış. 2. Keçmişdə mövhumatçıların və mürtəcelərin artistlərə verdiyi təhqirli ad
“Bığlanmaq”dan f.is
f. Bığı çıxmaq
sif. Bığları olan. Bığlı kişi