[lat.] fiz. 1. Rəqs edən cismin tarazlıq vəziyyətindən uzaqlaşdığı nöqtələr arasındakı məsafə. Rəqs amplitudası
[fr.] 1. Aktyorun xüsusiyyətinə görə ifa etdiyi müəyyən rollar dairəsi. Sənətdə Ərəblinskinin ampluası möhtəşəm qəhrəmanlar rolu idi
is. [lat.] tib. İçində dərman maddələri saxlamaq üçün hər tərəfi qapalı şüşə borucuq
[yun.] zool. Təkhüceyrəlilərə mənsub olub, şirin suda yaşayan və daimi forması olmayan mikroskopik (adi gözlə görünməyən) ibtidai heyvan
is. [ər.] Ən cüzi bir zaman, ləhzə, dəm, bir gözqırpımlıq müddət. □ Bir an – bir saniyə, bir dəqiqə. Bir an onu gözündən qoymadı
is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar
is. dan. Ana və bacı kimi olanlar, bir-birinə çox yaxın olanlar; yaxın dostlar, rəfiqələr
is. Ana ilə oğlu və ya qızı. Səməd getdi. Ana-bala baş-başa verib ağlaşdılar. B.Talıblı. Taxt üstündə anabala oturublar yanaşı
sif. Bir anadan olan, bir anadan doğulan
sif. 1. Dəfələrlə bala doğub, yaxud bala yetişdirib qartlaşmış (heyvan haqqında). // İri, yekə, güclü, qüvvətli (heyvan haqqında)
is. Anaya nəvazişlə müraciət. [Rəsul:] Anacan, dayanmağa halım yoxdur, gərək mən gedəm. “Aşıq Qərib”
“Ana”dan oxş
f. dan. Böyümək, yekələşmək. // Qocalıb təcrübəliləşmək, ustalaşmaq
is. 1. Dəfələrlə bala doğub yetişdirmiş və qartlaşmış heyvanın halı. 2. İrilik, yekəlik
bax anadangəlmə
sif. 1. Lap doğulandan xas olan; xilqətində, yaradılışında olan; fitri. Anadangəlmə nöqsan. Anadangəlmə pəltək
is. [yun.] Misraların əvvəlində eyni səsin və ya eyni sözün təkrarı
[yun.] Bədii əsərdə keçmişin təsvirində xronoloji dəqiqliyin bilmədən, yaxud bilərəkdən pozularaq başqa dövrün hadisə əlamətlərinin əsərə gətirilməsi
is. məh. Açar; sandıq açarı
is. [isp.] Yatağanlar fəsiləsindən ən böyük ilan. Anakondanın rəngi zeytunu-bozdur
is. [yun.] əcz. Ağrıkəsici, qızdırmasalan və iltihaba qarşı dərman preparatı. Analginin ən yüksək dozası
sif. Anası olan. Analı uşaq. Analı quzu. – Analı quzu, xınalı quzu. (Məsəl). Analı evlərdə cənnət yaranar; Anasız evlərdə həsrət yaranar
sif. Anası və atası olan. Analı-atalı (z.) böyüsün
zərf Ana ilə bala bir yerdə, hamısı bir yerdə, bərabər. Analıbalalı bütün qoyunları siyahıya almaq
is. 1. Ananın öz uşaqları ilə olan əlaqə və münasibəti, ana vəzifəsi. Analıq hissi. Analıq borcu. Analıq etmək
sif. Analizə aid olan, analizə xas olan; analiz tətbiq edən. Analitik təhlil mərkəzi. Analitik üsul. □ Analitik dillər dilç
[yun.] Tədqiq olunan şeyin hansı tərkib hissələrindən ibarət olduğunu, yaxud onun tərkibinə nə miqdarda bu və ya digər maddənin daxil olduğunu müəyyən
[yun.] 1. Hadisələr, məfhumlar, şeylər arasında oxşarlıq, bənzərlik, uyğunluq. 2. Məntiqdə: iki əşya və ya hadisənin hər hansı cəhətdən bir-birinə bən
[isp.] Asiya, Afrika və Avropanın isti yerlərində yetişən iri, uzunsov, sərtqabıqlı, ətirli, şirəli meyvə verən ağac
Anarxizm tərəfdarı
[yun.] Hərc-mərclik, hökumətsizlik, başlı-başınalıq, qarışıqlıq, pozğunluq
[yun.] 1. Hər cür dövlət hakimiyyətini və siyasi mübarizəni inkar edən və proletariatın inqilabi hakimiyyəti əleyhinə çıxan xırda burjua ictimai-siyas
Anarxo-sindikalizm tərəfdarı
Beynəlxalq həmkarlar ittifaqı hərəkatında ideoloji və siyasi cəhətdən anarxizm təsiri altında olan cərəyan
sif. və is. Anası olmayan, ana tərəfdən yetim. Anasızın gördüyü iş danlaqsız bitməz. (Ata. sözü). [Fərhad:] Deyirlər ki, atasız adam yetim olmaz, anas
is. Anasız adamın halı
is. dan. Xaşxaşdan hasil olan çox zəhərli narkotik maddə
bax anaşaçı 1-ci mənada
is. dan. 1. Anaşa çəkən adam. 2. Anaşa hazırlayan və ya satan adam
is. [yun.] Anatomiya mütəxəssisi, anatomiya ilə məşğul olan alim
sif. Anatomiyaya aid olan. Anatomik atlas. Bədənin anatomik quruluşu
is. [yun.] Canlı orqanizmin forma və quruluşundan bəhs edən elm. İnsan anatomiyası. Bitki anatomiyası
is. etnoqr. Köhnə məişətdə: ərə gedən qızın ər evindən anasına gətirdiyi hədiyyə, sovqat
zərf Getdikcə, tədriclə; dəqiqəbədəqiqə, arası kəsilmədən, fasiləsiz. Xəstənin qızdırması anbaan artır
is. Taxıl, ərzaq, mal və s. saxlanmaq üçün xüsusi bina, tikili. Taxıl anbarı. Ərzaq anbarı. □ Anbara vurmaq – 1) saxlamaq üçün anbara yığmaq; 2) məc
is. 1. Anbara baxan və ya anbarda işləyən adam; anbardar. 2. köhn. Keçmişdə anbarda külli miqdarda mal saxlayan iri tacir
is. Anbarçı vəzifəsi, işi
bax anbarçı. Nə hesabdar yazır, nə anbardar buraxır, nə də fəhlə taya yaxın gəlirdi. Mir Cəlal