AĞILLANMAQ

f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır.
[Mirpaşa:] Mahmud … ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z.Xəlil.
Yəqin Həpir ağıllanıb, … uşaqlıq xasiyyətlərini yerə qoyub, kamil adam olub. Mir Cəlal.

// Peşman olmaq (pis əməldən), düz yola düşmək, pis yoldan qayıtmaq. Başı daşa dəydi, ağıllandı. O, hələ də ağıllanmamışdır.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • AĞILLANMAQ AĞILLANMAQ, AĞLI BAŞINA GƏLMƏK, AĞLINI BAŞINA YIĞMAQ, DÜZƏLMƏK (məc., dan.)
AĞILLANMA
AĞILLI

Digər lüğətlərdə

зачерпну́ть комфорта́бельность ре́заться соба́чка суперстра́т акти́вное избирательное право карача́евский натуши́ть по своему́ обыкновению раздоса́доваться сельсове́тский baggies cloudburst defaulter book Effie Indic inviolate midline pitfall Sarasota underrepresented varying hare многократный подивиться селекция