1. Dənizlə bilavasitə əlaqəsi olmayan təbii su hövzəsi. Aral gölü. Göy göl. Şor göl.
– Bir göl içrə üzürdü bir yekə qaz; Özünə fəxr edib uzatdı boğaz.
Quşlar uçur göylərdə; Ördək üzür göllərdə.
// Süni surətdə düzəldilmiş böyük su anbarı; dəryaça. Mingəçevir gölü.
// bax gölməçə. Küçədə göllər əmələ gəlmişdi.
– Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud-bulud uçur milçəklər.
□ Göl bağlamaq – bir yerə yığılıb qalmaq, axmamaq (mayelər haqqında). Qan göl bağlamışdı.
– Daşı ağzından götürüb gördüm ki, hinin içi göl bağlamış, var səsimlə: – Boğulmuş! – deyə bağırdım.
2. məc. Təşbeh kimi bir şeyin çox olduğu “yer” mənasında. Qəm gölündə üzmək.
– Ələsgər qurbandı belə gəlinə; Sona kimi cumub eşqin gölünə.
Bir dəstə cavan və igid oğlan atəş gölündə üzür, əridilmiş odda çimirdi.
◊ Göl iyiri bot. – yerlə sürünən kökümsov gövdəli çoxillik bitki.
