is.
1. Bir şeyi saxlamaq üçün onun altına qoyulan şey, dayaq və s. Dibçək altlığı.
2. Bünövrə, əsas, dayaq, bir şeyin aşağı hissəsi, altı. Heykəlin altlığı. Abidənin altlığı mərmərdəndir.
3. Ayaqqabının altına vurulan dəri, rezin və s. Əvvəllər ayaqqabının altlığı əl ilə vurulurdu.