is. [ər.] köhn. Birinin hakimiyyətini qəbul edərək ona tabe və sadiq olma. Aşinalar ixtilatında sədaqət görmədim; Beyətü iqrarü imanü dəyanət görmədim
is. 1. anat. Mərkəzi sinir sisteminin ən mühüm üzvü, habelə bu üzvü təşkil edən və kəllə ilə bel sümüyü kanalını dolduran maddə
is. anat. Beynin, kəllənin dal hissəsində, böyük beynin alt tərəfində yerləşən hissəsi
sif. Başı ağrıdan, beyinə əziyyət verən, incidən; ağır, boğucu. Bir tərəfdən içinə dolmuş bu qədər adamın ağır nəfəsi, bir tərəfdən alaçıq keçələrinin
sif. 1. Beyini olan. 2. məc. Ağıllı, zəkalı, dərrakəli, düşüncəli
sif. 1. Beyini olmayan. 2. məc. Ağılsız, axmaq, gic. Xalqın evini yıxdı, çıxıb bir neçə bədzat; Ax, ax, a beyinsiz! M
is. 1. Beyini olmama. 2. məc. Ağılsızlıq, axmaqlıq, giclik, anlamazlıq
sif. [ər.] 1. Xarici siyasətə, xalqlar, ölkələr arasındakı əlaqə və münasibətə aid olan. Beynəlxalq siyasət
is. [ər.] Sif. mənasında. Millətlər arasında olan, bütün xalqlar tərəfindən qəbul edilmiş; beynəlxalq
is. və sif. Beynəlmiləlçilik tərəfdarı
is. Beynəlmiləlçi olmaq; internasionalizm. Bolşevik beynəlmiləlçiliyi
“Beynəlmiləlləşdirilmək” dən f.is. Bir ərazidən, çaydan və s.-dən bərabər surətdə istifadə etmək üçün müqavilə üzrə bütün dövlətlərə hüquq verilməsi
məch. Beynəlxalq istifadə üçün azad elan edilmək
“Beynəlmiləlləşdirmək” dən f.is
f. Beynəlmiləl elan etmək, beynəlxalq istifadə üçün azad elan etmək
sif. dan. Ağılsız, axmaq, sarsaq, gic
is. [ing.] Top oyunu
is. [ər.] İki misradan ibarət olan şeir parçası. Şerin ikinci beyti. – Azca rəngi özünə gəlmiş Həkimülmülk beyti təkrar etdi
is. [ər.] köhn. 1. Ev, məskən. 2. din. Məkkə şəhərində ziyarətgah olan ev. [Qurban:] Beyt haqqı, a bəy, o yerdə qır nə qədər desən tapılır, bir az qaz
sif. dan. 1. Boş, qeyri-məskun (yer haqqında). 2. Sərbəst, azad, işsiz, bikar
“Beytləşmək”dən f.is
f. 1. Üz-üzə durub birbirinə əzbərdən şeir söyləməklə yarışmaq (beytləşmədə əsas şərt ikincinin söylədiyi şerin birinci hərfi, birincinin söylədiyi şe
is. [ər.] din. 1. Kəbə. 2. Məscid. // məc. Gözəlin sifətinə işarədir. Camalın beytüllah, qaşların mehrab; Kəbə örtüyüdür, müxtəsər, zülfün
is. [ər.] din. tar. İslamiyyətdə: xalqdan toplanılan vergi pullarının və müharibə zamanı məğlub edilən xalqlardan alınan qənimətlərin və s
is. [ər.] köhn. 1. Yumurta. 2. Dəbilqə
is. Pambıqdan toxunma kobud ağ parça. Bazarın bir küncündə tikilmiş dükanın içində qədəkdən, bezdən, şilədən, alçaq çitlərdən tökülübdür
sif. [fars.] Usanmış, bezmiş, çiyrinmiş, təngə gəlmiş; incik, narazı. Sevgilim, eşqü həvəsdən daha mən bezaram; İndi bir başqa dilarama pərəstişkaram
f. Təngə gətirmək, bezar etmək, cana gətirmək, usandırmaq, təngişdirmək
f. Bezar olmaq, təngə gəlmək, cana gəlmək, usanmaq
“Bezdirmək”dən f.is
f. Təngə gətirmək, usandırmaq, cana doydurmaq, zəhlə tökmək. Şehli kəndinin dedi-qoduları, dağlarda gedən yersiz səngər atışmaları Şamonu son dərəcə b
sif. Bezikmiş, təngə gəlmiş, usanmış. □ Bezgin olmaq – bezikmək, təngə gəlmək, usanmaq
is. Bezgin olma, təngə gəlmə, usanma. Lakin “bezginlik nə üçün?” sualı ilə Qədir yenə öz qabağını kəsdi
sif. Bezmiş, təngə gəlmiş, cana doymuş, usanmış
sif. Təngə gətirici, usandırıcı, cana gətirici, zəhlətökən. Bezikdirici adam
“Bezikdirmək”dən f.is
bax bezdirmək
“Bezikmək”dən f.is
f. bax bezmək. Amma Məşədi Nəcəf … kəndlilərin şikayətindən bezikib, inəyi əmim oğluna satmış imiş. C
“Bezmək”dən f.is
f. Usanmaq, bezikmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, bezar olmaq, bıqmaq. Canı tərk eylədim, bezdim cahandan; Səni bildim ki, can ilə cahansan
əd. “Bəs” mənasında olub təəccüb bildirir, yaxud sualı gücləndirmək üçün işlənir. Bə, nə dedin? Bə, sən orada yox idinmi? – Bə, həkim soruşsa ki, niyə
Təkrardan ibarət olan mürəkkəb sözlərdə bitişdirici ünsür; məs.: adbaad, qapıbaqapı, qolbaqol, şəhərbəşəhər, kəndbəkənd və i
is. 1. Körpə uşaq, çağa. 2. Gəlincik, kukla
is. 1. Göz giləsinin ortasındakı qara dairəcik. [Səba] güzgüdə göz bəbəklərinin hərəkətini bir neçə kərə imtahandan keçirdi
is. [fars.] Məməli heyvanların yırtıcılar dəstəsinə mənsub pələngəoxşar heyvan. Vəhşi heyvanlardan Lənkəran sahəsində bəbir və respublikamızın meşələr
f. Qabarmaq, kəkələnmək, cürətlənmək; hücum etməyə hazırlanmaq
[fars.] Bəzi sözlərin əvvəlinə gətirildikdə mənfi mənada mürəkkəb sifət düzəldilir; məs.: bədrəng, bədsifət, bədheybət və s
sif. [fars.] 1. Pis, xarab, yaman. Bəd xasiyyət. Bəd iş. – Oğul bəd övlad olsa; Öldürər dərd atanı. (Bayatı)