is. Bölünə bilməmə, parçalana bilməmə, hissələrə ayrıla bilməmə; bütövlük, tamamlıq, yekparəlik
is. Bölünmə, ya bölmə qaydası, tərzi, üsulu. Bu bölüş heç xoşuma gəlmədi
“Bölüşdürmək”dən f.is
f. Bir şeyi və ya işi bir neçə adam və s. arasında bölmək, yaxud öz aralarında paylaşdırmaq. Malı bölüşdürmək
sif. və is. Təqsim edən, bölüşdürən
“Bölüşdürülmək”dən f.is. Vaxtın düzgün bölüşdürülməsi
məch. 1. Bir neçə adam və s. arasında, yaxud öz aralarında bölünmək, paylaşdırılmaq. Bu günlərdə məhsul bölüşdürüləcəkdir
“Bölüşmək”dən f.is
qarş. Bir şeyi öz aralarında bölmək, təqsim etmək, paylaşdırmaq, yaxud bir şeydən bir hissə özünə götürüb, qalanını başqasına və ya başqalarına vermək
is. Papaq, baş geyimi. Mollanın börkünü çalıb oğru; Yüyürüb qaçdı bir bağa doğru. M.Ə.Sabir. [Xudayar bəy:] Kişi börkünü başına nədən ötrü qoyur? Onda
is. Papaqçı. Börkçünün börkü olmaz, kürkçünün kürkü. (Ata. sözü)
is. Keçmişdə papaqla oynanılan bir oyun adı; papaqaldıqaç
sif. Papaqlı, başında börk olan
bax böyə
is. [ər.] köhn. Sidik. □ Bövl etmək – işəmək. Ağacın altında, suyun qırağında bövl etmək yaxşı deyil
is. zool. Hörümçəyəoxşar zəhərli cücü
is. zool. Heyvanların qanı və bitkilərin şirəsi ilə dolanan iri çibin
is. məh. Hiyləbaz, araqızışdıran. [Həzrətqulu:] Nə vaxtacan bu Həsən kişi xalqın başına böyələkçi olacaq? Ə
f. məh. Acıqlandırmaq, qızışdırmaq
f. məh. 1. Böyələk sancmasından qaçmaq, şıllaq atmaq (heyvanlar haqqında) . 2. məc. Acıqlanmaq, dalaşmaq istəmək
f. məh. Suyu gölləndirmək üçün arxın, çayın qabağını kəsmək
f. məh. Yığılıb qalmaq; qabağı kəsilmək, qabağı bağlanmaq
köhn. bax belə. İnsan da olurmu böylə incə; Ey şux, məgər ki, huri-eynsən? Heyran xanım. Hacı Saleh qızı böylə camal sahibi görüb, oğlu Əsgərə təklif
is. anat. İnsan və heyvanlarda: sidik ifraz edən bədən üzvü. Böyrək xəstəliyi. Sağ böyrək
is. Kiçik böyrək
sif. məh. Qoçaq, ürəkli
sif. anat. Böyrəklərin üstündə yerləşən. Böyrəküstü vəzilər
sif. Çox böyük, olduqca böyük. …Qanbur bir ixtiyar əlində böyücük bir büt yonur. H.Cavid. // Bir qədər böyük
sif. xüs. Böyük göstərən, iri göstərən. Böyüdücü şüşə. Böyüdücü cihaz
“Böyüdülmək”dən f.is
məch. 1. Böyük hala salınmaq. Şəkil 4 dəfə böyüdülmüşdür. 2. Tərbiyələndirilmək, (bəslənib) yetişdirilmək
f.sif. 1. Böyük hala salınmış, iriləşdirilmiş. Böyüdülmüş şəkil. Mikroskop altında böyüdülmüş mikrob
sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə o
1. zərf Yekə-yekə, lovğalovğa. Böyük-böyük danışmaq. 2. sif. Böyüklük və eyni zamanda çoxluq göstərir
is. 1. Yaşlarından asılı olmayaraq hamı. [Sarxan] daima lətifələrlə danışar, böyük-kiçiyə baxmadan zarafat eləməyi sevərdi
sif. Çox böyük, yaxud bir qədər böyük. Qısaboylu, böyükcə burunlu, çuxura düşmüş gözlü bu adamın … boz saçları boynunun ardına tökülmüşdü
f. 1. Özünü böyük göstərmək, iddia satmaq, böyüklük etmək istəmək, başqalarını özünə tabe etmək istəmək
“Böyük”dən (1, 2, 5, 6 və 8-ci mənalarda) mücər. Evin böyüklüyü. Dalğanın böyüklüyü. Dənizin böyüklüyü
müq.dər. köhn. Bir qədər böyük
sif. Başçısız, böyüyü, baxıcısı olmayan; hamisiz. Böyüksüz evdə xeyirbərəkət olmaz. (Ata. sözü)
is. Baxıcısızlıq, hamisizlik
zərf Böyük-böyük, yekəyekə, lovğa-lovğa. [Hikmət İsfahani] aramla və böyükyana danışmağa başladı. M.İbrahimov
sif. Yaşca o birilərindən böyük olan. Böyükyaşlı uşaqlar. // İs. mənasında. Böyükyaşlılar arasında keçirilən ümumittifaq yarışları
“Böyümək”dən f.is
f. 1. Həcmcə və ya miqdarca artmaq, genişlənmək. Şiş böyümüşdür. Mikroskop altında mikrob yüz dəfə böyümüşdür
is. 1. Bədənin çiynindən ombaya qədər olan sağ və sol tərəfi. Böyrü əzilmək. Böyrü üstə uzanmaq. – Namərd güllə yazıq uşağın sol böyründən dəyib, kürə
zərf Yan-yana, bir-birinin yanında, bir-birinə lap yaxın. Böyürböyürə oturmaq. Böyür-böyürə yaşayırsınız, bir-birinizdən xəbəriniz yoxdur
is. dan. Əlavə qayğı, əngəl, narahatlıq, narahatedici şey. □ Böyürağrısı olmaq – narahat etmək, əngəl olmaq
“Böyürmək”dən f.is. Atların kişnəməsi, qoyun-quzunun mələşməsi, inək və camışların böyürməsi … bir uğultu təşkil edir… Çəmənzəminli
f. 1. Bağırmaq (öküz, inək, camış, dana haqqında). 2. Qışqırmaq, pis səslə bağırmaq. Böyürmə, insan kimi çığır