sif. Tala-tala, adda-budda, orada-burada. Üfüqlərə yatmış ala-tala buludlar pul kimi qızarmış ocaq daşlarını xatırladırdı
bax ala-qaranlıq. Sabahın ala-toranı yerə çökmüş, yasavulun pəncərəsinin qabağını pərdə kimi örtmüşdü
bax ala-qaranlıq. İshaq kişinin arvadı səhər tezdən ala-toranlıq qayğanaq bişirib gətirdi. M.Hüseyn. Saat yeddini vurur, göylər ala-toranlıq
sif. və zərf Yarımçıq, natamam, ala-babat, qeyri-kamil. Qabı alayarımçıq doldurmaq. – Vanyuşa onları dinləyə-dinləyə Azərbaycan dilini alayarımçıq öyr
is. Natamamlıq, atüstülük, ala-yarımçıq görülmüş iş
bax ala-yarım(çıq). [Cəmil:] Bu saat ala-yarımçılıq biliklə nə eləmək olar. M.Hüseyn
bax ala-dəymiş
is. zool. Meşə göyərçini. Qəhrəman naxırçı yoldaşları ilə birlikdə meşələrdən dələyən yuvasını çıxarır, evdə bir cüt alabaxta balası saxlayırdı
is. zool. bax qızılxallı
məh. bax alamançı
məh. bax alamançılıq
is. İt adı. Bildi hardansa bunların sorağın; Alabaş kəsdi dəstənin qabağın. A.Səhhət. [Əlibəndənin] …qəbrinin üstündə bir alabaş köpək bağlanmışdır ki
is. məh. Camaat arasında pis cəhətdən məşhur olmuş, pis ad qazanmış, rüsvay olmuş adam. □ Alabaydaq etmək – aləmə yaymaq, rüsvay etmək
bax bəzgək
is. zool. Qanadı pərdəli bir cücü
bax ala1 2-ci mənada
bax ala-bula. [Dilbər:] …Gündə 3-4 manat faytona verəndə özünü itirir, elə bil, mən də onun üçün çitalaca geyəcəkdim
is. Alınacaq borc, birinə çatacaq pul, tələb. Alacağı verəcəyindən çoxdur. – Üçdə alacağı yox, beşdə verəcəyi
is. Bir adamın, idarənin və s.-nin başqasından alacağı və ya başqasına borclu olduğu pul
is. zool. Oxuyan kiçik meşə quşu
is. və sif. Başqasından alacağı, tələbi olan. Alacaqlı ikən, verəcəkli olduq. (Məsəl)
“Alacalanmaq”dan f.is
f. Ala-bula rəng almaq, ala-bula olmaq, rəngarəng olmaq. □ Gözü alacalanmaq – gözü pər-pər çalmaq, alabula görmək
sif. dan. Rəngbərəng, ala-bula
is. Ala-bulalıq
is. zool. Kolluqlarda yaşayan cücülərlə qidalanan sərçə fəsiləsindən bir quş. [Bibimgilin] bağında, gözümə ağac deşiyində qayrılmış bir alacəhrə yuvas
is. bot. Dağlıq yerlərdə bitən qabığı zolaq-zolaq ağac
bax alaqçı
is. Çubuqdan qurulub üstü keçə ilə örtülən köçəri mənzili; çadır. [Bayram:] …Gecə vaxtı qorxudan alaçığın çətinindən başımı dışarı çıxara bilmənəm
sif. dan. Yanıq bişirilmiş (çörək və s.)
sif. məh. Dodağının rəngi ağ, bədəninin rəngi isə başqa olan (at haqqında)
is. Heyvan yemi (ot, saman, küləş və s.). Atlara alaf vermək. Alaf tədarükü. Alaf anbarı. Heyvanları qış üçün alafla təmin etmək
is. məh. Böyük, nazik baş örtüyü. Üfüqlərdə günəş güldüyü zaman; Üstünə bəzəkli yumşaq taftadan; Alafa çəkərdi, nazlardı səni
bax alafranqa
“Alaflamaq”dan f.is
f. dan. Heyvana alaf vermək, yem vermək
[fr.] Əsil mənası “fransız fasonunda” olub, ümumiyyətlə “avropasayağı, Avropa dəb və qaydasında” deməkdir
is. Adda-budda göllər olan yer
sif. İri açıq-mavi gözlü. Alagöz oğlan. Alagöz qız. – Kirpiginin əsiriyəm şol alagözlü fitnənin. Nəsimi
is. zool. Rəngi ala-bula uzunsov bir cücü
is. dan. 1. Sərhədlərdə basdırılan nişan ağacı. 2. Məsafəni göstərmək üçün yol kənarlarında basdırılan ağac
sif. [ər.] dan. Ayrı, başqa, digər, əlahiddə. [İçərişəhərli:] Hər dəfə ki, mənim köpəyim bir alahı köpəyi boğurdu, elə bilirdim ki, on buruğum birdən
sif. məh. Sözünün üstündə durmayan, fikrini tez-tez dəyişən. Alaxbulax adam
is. Alaq otlarını kəsmək üçün alət. Kəndli qadın əlində alakeş, kürək, toxa gəlirdi. Mir Cəlal
sif. məh. Qarnının altı ala olan heyvan. Alakeş inək
is. Həm kölgə, həm işıq, həm kölgəli, həm işıq olan yer
is. bot. Əkin yerlərində və çöllərdə bitən çiçəkli bitki. Alakülüng cinsi … üzəri sadə və ya vəzili tüklərlə örtülü birillik və ya çoxillik bitkilərdə
is. Tarlada, bostanda və s.-də bitən və becərilən bitkilərin inkişafına mane olan yabanı bitki. Alaq otları