is. dan. Həyasız, utanmaz. [Nənə dedi:] Bala, bu çəpəl səni aldadır, getmə. (Nağıl). Qonşuynan dalaşar, uşağı döyər; Kəsən yoxdu bu çəpəlin dilini
bax çəpəki 1 və 2-ci mənalarda. Qazı qarıya çəpəndazı baxıb soruşdu: – Bəs, sığallı xanım, bizim zəhmətimiz? S
is. 1. Bir yerin və ya bir şeyin ətrafına taxtadan və ya başqa materiallardan çəkilən divar, barı; hasar
“Çəpərləmək”dən f.is
f. Çəpər çəkmək, çəpər düzəltmək. Bostanı çəpərləmək. – Sahəni mümkün olduğu qədər tez çəpərləmək lazımdır
“Çəpərlənmək”dən f.is
məch. Çəpər çəkilmək, çəpər düzəldilmək, çəpər içərisinə alınmaq. Həyətin ətrafı çəpərləndi
f.sif. Çəpər çəkilmiş, çəpər içərisinə alınmış. Yalnız bir ağılın qabağında, dövrəsi qamışdan çəpərlənmiş meydançada bir neçə körpə quzu mələşirdi
sif. Çəpəri olan, ətrafına çəpər çəkilmiş, çəpərə alınmış. Ələmdar qalın çəpərli həyətinə girib, qəzəblə arvadını səslədi: – Bənövşə, Bənövşə! S
sif. Gözləri çəp olan. Molla evlənib, çəpgöz bir arvad alır. “M.N.lətif.”
is. Bəbəklərin müxtəlif istiqamətdə olmasından ibarət göz xəstəliyi
is. [“çevik” sözünün təhrif edilmiş forması] Zirək, diribaş
is. Alqış, əl çalmaq. □ Çəpik çalmaq – alqış əlaməti olaraq əllərini bir-birinə vurmaq, əl çalmaq. …Bəylər də qaqqıldayaqaqqıldaya qızların oynamağına
bax çəpəki 2-ci mənada
is. Altı ayını keçməmiş keçi balası, oğlaq. Burada sarı və boz kərə, qumral, əbrəş, qaşqa quzular və ağlı-qaralı çəpişlər birbirinə qarışmışdı
is. Qolları çapıq, qıraqları baftatı, astarlı qadın geyimi. …Süzülüb sallanan kəlağayı [Kiçikbəyimin] incə vücudunun bir tərəfini tutmuş, çəhrayı çəpk
“Çəpləşmək”dən f.is
qarş. Sözləri düz gəlməmək, aralarında ədavət əmələ gəlmək. Qardaşlar çəpləşdilər, dava-şava gücləndi
sif. Milləri, xətləri düzünə deyil, çəpinə olan. Çəpmil dəftər
is. bayt. Tərləmiş atı sulamaq nəticəsində onda əmələ gələn revmatizm iltihabı. Atlar sakit-sakit uzanıb yatır; Bəzisi saqqodur, bəzisi də çər
is. köhn. Gəzərək xırda alver edən adam, gəzərgi alverçi; xırdavatçı. [Mirzə Əliməmməd Səfərə:] Pul verərəm, bir az mal alarsan, çərçi sifətilə gedərs
is. 1. köhn. Çərçinin işi, peşəsi; xırdavatçılıq. [Hacı Mehdi:] Get bazara, çərçiliyini elə, beş şahı qazan, ətə, çörəyə ver, gətir ye, yıxıl yat
is. [fars. çəhar çubə – dörd ağac] 1. Bir şeyi çərçivələmək, keçirmək üçün taxtadan və s.-dən qayrılmış dördbucaq və ya oval formada kənarlıq, qəfəs
“Çərçivələmək”dən f.is
f. Çərçivəyə salmaq, çərçivəyə yerləşdirmək; haşiyələmək. Şəkli çərçivələmək
sif. Çərçivəyə salınmış, çərçivəsi olan; haşiyələnmiş. Çərçivəli şəkil. – Kəllə divarda böyük çərçivəli Rza şahın əksi asılmışdı
bax çəyirdək. Kərim duruxdu, az qaldı ki, zoğal çərdəyi boğazına getsin. Ə.Vəliyev
bax çəyirdəkli
bax çəyirdəksiz. Çərdəksiz meyvə
is. Əsil mənası “çər xəstəliyinə tutulmuş” olub, ev heyvanları haqqında yüngül qarğış kimi işlədilir
is. [fars. çəhar yek – dörddə bir] 1. Arşının dörddə birinə bərabər uzunluq ölçüsü (17,75 sm). Təndirlə üzbəüz divarın içində beş çərək enində üç arşı
is. [fars.] köhn. Keçmişdə: mollaxanalarda ərəb əlifbasını öyrənmək üçün dərslik, əlifba kitabı. Amma Xəlil özü bir küncdə əyləşib əlində çərəkəsi, di
bax çərən-pərən. Qarı nənənin sözlərini sanma çərəndir! Canım, gözüm, ay qız! M.Ə.Sabir
is. Boş danışıq, cəfəngiyat, tartan-partan. [Sultan:] Çərən-pərənə qulaq asmaq üçün mənim vaxtım yoxdur
sif. və is. Boş-boş danışan; naqqal. Çərənçinin biridir
is. Boş-boş danışma; naqqallıq. [Paşa bəy:] Fərrux! Kimə etibar eləyirsən, kimə inanırsan, hamısını işə qoş, daha çərənçiliklə məşğul olma! Ə
bax çərdəymiş. [Koroğlu dedi:] Paşa sağ olsun, o Koroğlunun bir çərəndəymiş atı var. “Koroğlu”
“Çərənləmək”dən f.is
f. Boş-boş danışmaq, çərən-pərən danışmaq. [Hacı Murad:] Di itil get! Yenə çərənnəməyə başlama! S.S.Axundov
is. Adətən, xörəkdən sonra yeyilən quru meyvə, xuşgəbar, şirniyyat şeyləri, desert. Mirzənin cibləri çərəzdən boş olmazdı
is. [fars.] 1. bax çarx. Cırıldayan arabanın çərxləri; Qazmış yolu, yerdə qalmış əsəri. A.Səhhət. Toplar öz atəşləri və çərxlərilə durmadan manevr edi
is. qəd. Qoşun, ordu. Xotkar üstümüzə çəri buyurdu; Döyüşərəm, dönmənəm, edərəm cəngi. “Koroğlu”
is. Qaraçay-Çərkəz muxtar vilayətində yaşayan xalqlardan biri
sif. və zərf Çərkəz dilində. Çərkəzcə danışmaq
is. etnoqr. Qafqaz xalqlarının geydikləri döşü vəznəli uzun kişi geyimi (milli paltarı). [Murad bəy:] Hərdənbir çərkəzisini geyib, qızıl vəznələrini d
“Çərləmək”dən f.is
f. 1. Çər xəstəliyi tutmaq (bax çər). At çərləmişdir. Bu saat atdan qan almaq lazımdır. Ə.Vəliyev. 2
“Çərlənmək”dən f.is
f. 1. Çər xəstəliyinə tutulmaq (bax çər). At çərləndi. 2. Bezmək, usanmaq, təngə gəlmək, bıqmaq