“Çərlətmək”dən f.is
f. Bezikdirmək, usandırmaq, cana gətirmək, təngə gətirmək, canını üzmək. Bilməm nə çarə eyləyim, ay Molla Nəsrəddin! Çərlətdi lap məni bizim övrət, ga
is. Gönü döyüb yastılamaq üçün alət, çəkic. Çəkməçilər önündə döşlük, əldə çərməki, ayaqyalın çıxmışdılar
məh. bax badban
is. [fars.] Həftənin üçüncü günü, çərşənbə axşamından sonra gələn gün. Çərşənbə günündə çeşmə başında; Gözüm bir alagöz xanıma düşdü
is. Çərtilmiş yer. □ Çərtik açmaq – bax çərtmək 2-ci mənada
“Çərtikləmək”dən f.is
f. Çərtik açmaq
“Çərtilmək”dən f.is
məch. 1. Bıçaq və s. iti alətin ucu ilə üstü azacıq kəsilmək. 2. Yonulmaq. Dəmirov … bir dəstə çərtilmiş (f
1. “Çərtmək”dən f.is. 2. Taxtanın, ağacın, metalın və s.-nin səthindən itiuclu alətlə azacıq kəsib götürmə; kərtik
f. 1. İti bıçağın və ya başqa iti alətin ucu ilə yaranın və s.-nin üstünü azacıq kəsmək. Həkim yaranı çərtib, irini çıxardı
is. [alb.] Qeyri-müəyyən silahlı dəstə
is. Çətə iştirakçısı
is. məh. Qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü. [Tubu:] Orada, çətənin dalında göydən asılıb
is. bot. Saplağından kəndir, tumlarından yağ hazırlanan birillik ot bitkisi. Çay qırağı çətənə; Gül göndərdim vətənə
Bir sıra mürəkkəb feli sifətlərin birinci tərkib hissəsi olub, onların ifadə etdiyi şeyin çətin, mürəkkəb olduğunu bildirir; məs
sif. İcrası, həyata keçirilməsi, aradan qaldırılması, həlli, başa düşülməsi və s. çox böyük zəhmət, səy, gərginlik tələb edən (asan ziddi)
“Çətinləşdirilmək” dən f.is
məch. Daha da çətin edilmək, ağırlaşdırılmaq
“Çətinləşdirmək”dən f.is
f. 1. Daha da çətin etmək; ağırlaşdırmaq. Bürkü tənəffüsü daha da çətinləşdirir. 2. Daha da ağırlaşdırmaq, mürəkkəbləşdirmək, çətin etmək
“Çətinləşmək”dən f.is
f. Daha da çətin olmaq; ağırlaşmaq. [Ələkbər:] İşlər günbəgün çətinləşir. Ə.Haqverdiyev. Səlimin vəziyyəti yamanca çətinləşdi
is. 1. Çətin şeyin halı; çətin olma (asanlıq ziddi). Yolun çətinliyi. Məsələnin çətinliyi. – Səba xanım adəti üzrə vəzifəsində çətinlik hiss edən adam
is. 1. Günəşdən, yağışdan qorunmaq üçün əllə baş üstündə tutulan günlük; yağmurluq, zontik. Onların gözündə nə rəngli eynək; Nə də başlarında əlvan çə
is. 1. Kiçik çətir, balaca zontik. Uşaq çətirciyi. 2. bot. Balaca çətiri olan (bax çətir 4-cü mənada)
cəm. bot. Çətirli çiçəkləri olan bitki fəsiləsi (bax çətirli 2-ci mənada). Keşniş birillik ot bitkisidir, çətirçiçəklilər fəsiləsinə aiddir
sif. 1. Çətiri olan; saçını çətir kimi kəsdirib alnına tökmüş. Çətirli qız. 2. bot. Çətiri (4-cü mənada) olan
is. [rus. четверг] köhn. Metr sistemi tətbiqindən əvvəl 100 qrama bərabər ağırlıq ölçüsü. Bir çətvər xına
is. bot. Alça, gavalı, albalı, zoğal və b. meyvələrin tumu. Gülsüm xala uşağın ağzını əli ilə örtüb, üzündən üflərdi, sonra barmağını uşağın ağzına sa
sif. Çəyirdəyi olan; tumlu. Çəyirdəkli meyvələrə gilas, albalı, gavalı, alça, qaysı, hulu, şaftalı, zoğal və s
sif. Çəyirdəyi olmayan; tumsuz. Çəyirdəksiz meyvə
is. zool. Cırcıramaya oxşayan, uzun dal ayaqlarına dayanaraq uzağa sıçraya bilən, böyük dəstələrlə uçub, bitkiləri və əkinləri məhv edən cücü – kənd t
is. 1. Xırda qamış, qarğı. 2. Qarğı süzgəc; qarğıdan düzəldilmiş aşsüzən
is. Çığırtı, bağırtı, qışqırıq, hay-küy. [Hacı Mehdi:] Mən sənin bu çığırbağırından heç bir şey başa düşmürəm
sif. dan. Çox çığıran; çığırmağa, bağırmağa, qışqırmağa adət etmiş. Çığırğan adam
bax çığırtı. Körpü sakit oldu, səs və hay-küy, çığırıq kəsildi. T.Ş.Simurq
“Çığırışmaq”dan f.is
qarş. Bir ağızdan hamı çığırmaq, hamı birdən yerbəyerdən çığırmaq; bağırışmaq. Arvad qışqırdı, uşaqlar çığırışdılar, məcməyi üzüqoylu çevrilib, dolman
“Çığırmaq”dan f.is
f. 1. Bərk qışqırmaq, bağırmaq. Nə üçün çığırırsan? Çığırmaqdan səsi batdı. – Atalar doğru deyib: – Oğru elə çığırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı
is. Bağırma, çığırıq səsi, qışqırıq, bağırtı. Rüstəm kişi əlini dəstəyin üstünə basaraq üzünü divara tutmuşdu ki, Telli arvadın çığırtısı raykomda eşi
is. Qızardılmış pomidor, badımcan və ya ət tikələrindən ibarət xörək (bəzən yumurta da vurulur). Pomidor (badımcan) çığırtması
“Çığırtmaq”dan f.is
icb. 1. Çığırmasına səbəb olmaq; bağırtmaq, qışqırtmaq. 2. Ağlatmaq, bağırtmaq. Uşağı nə üçün çığırdırsan?
sif. Çığırtmaya yarayan, çığırtma üçün. Çığırtmalıq cücə
is. Fəryad, fəğan, şivən. Ətrafda qarğaşalıq və çığlıq qopar. H.Cavid
f. Ayaqlamaq, tapdalamaq
f. Qarğını ortasından yarmaq