”Bayağılaşdırmaq”dan f.is
f. Təhrif olunacaq dərəcədə sadələşdirmək, bəsitləşdirmək; bayağı şəkildə göstərmək. Nəzəriyyəni bayağılaşdırmaq
“Bayağılaşmaq”dan f.is
f. Təhrif olunacaq dərəcədə sadələşmək, bəsitləşmək; bayağı şəklə düşmək
is. Bayağı şeyin halı. Fikrin, ifadənin bayağılığı
zərf Bir az bundan əvvəl, qabaqca. [Qaraca qız:] Mən bayaq çəpərin arasından güllü bağçaya baxırdım, sən də kitab oxuyurdun
zərf (bəzən “bəri” sözü ilə bərabər). Bir az əvvəldən; çoxdan. Bayaqdan dayanıb səni gözləyirəm. – Bir səs gəlir uzaqdan; Mən dinlərəm bayaqdan
sif. Bir az əvvəlki, bir az əvvəl olmuş. [Şahnisə xanım:] Tanrının qüdrətinə şükür! Bayaqkı tufan, indiki gözəlliyə bax! Çəmənzəminli
[rus.] Mürəkkəb quruluşlu böyük qarmona bənzər musiqi aləti. Bayan çalmaq. – Nəfəsli musiqi alətləri əsas etibarı ilə üç qrupa ayrılır: …Klavişli musi
is. Bayan çalan çalğıçı
sif. 1. Köhnəlmiş, təzəliyini itirmiş; köhnə, quru, soyuq. Bayat çörək. Bayat xörək. Bayat aş. – Hərdən arvadın əlacı kəsilib, gedib Ələsgər ağagildə
is. 1. Azərbaycan xalq musiqisində həzin bir hava adı. Bayatı çəkmək (demək). – Külli Qarabağın abi-həyatı; Nərmü nazik bayatıdır, bayatı
f. Bayatı söyləmək, bayatı çağırmaq. Əfruzun laylası qarlı pəncərəni dilləndirirdi. Mədəd qapıdan girərək: – Nə bayatılayırsan? – deyə soruşdu və kita
“Bayatımaq”dan f.is
f. 1. Bayat olmaq, köhnəlmək, təzəliyini, təravətini itirmək (çörək, xörək və s. haqqında). Xörək bayatımışdır, yemək olmur
“Bayatlaşmaq”dan f.is
f. 1. Köhnəlmək, qalıb təravətini, təzəliyini itirmək. Xörək bayatlaşmışdır. 2. məc.Dəbdən düşmək, daha işlənməmək
is. Bayaq şeyin halı. Çörəyin bayatlığı
is. [ər.] 1. bax bəyaz 1-ci mənada. 2. köhn. Şeir, mərsiyə dəftərçəsi. Bayazımı açıb, Qarabağ səpgisində bir mərsiyə oxudum
bax badya. …Səhərlər çayın yanına yekə bayda dolusu qaynar süd gələndə “oğru inəyin” südü, deyib danışırlar
f. məh. Özgədən alınan əmanəti sahibindən izinsiz olaraq başqasına vermək
sif. və zərf 1. Özündən getmiş, qəşş etmiş, ürəyi keçmiş, bayılmış. Bayğın düşmək. Bayğın kimi yatmaq
zərf Xumarlanmış halda, süzgün-süzgün, məstanə. [Gənc oğlan və qız] bu kölgəli gecəni bayğın-bayğın seyr edir və ürəklərinə yaxın olan şeylərdən danış
is. Özündən getmiş, qəşş etmiş, ürəyi keçmiş adamın halı; özündən getmə, qəşş etmə, ürəyi keçmə. Ayna onu sarmış ani bir bayğınlıqdan ayılaraq, ağacda
f. Bağırmaq, qışqırmaq, hayqırmaq. [Şirəli] özünün son qüvvətini toplayaraq bayğırırdı. M.Hüseyn
sif. Bihuşedici, məstedici, valehedici. O dalğın və müəmmalı gözlər gecənin sükutunu oxşayan müzəyyən və bayıldıcı bir ud zümzüməsini dinləyərək uyuyu
“Bayılmaq”dan f.is
f. Özündən getmək, qəşş etmək, ürəyi keçmək. Bayılmaq dərəcəsinə gəlmək. – [Balaş:] Sağdır, sağdır, ürəyi döyünür, ancaq bayılmışdır
f.sif. Özündən getmiş, qəşş etmiş. Burjuylar bayılmış qadınlarını faytona qoyub qaçmaq istəyirdilər. M
icb. Bayılmasına səbəb olmaq. [Əkbər] yerişi ilə nişanlayan, kirpiyi ilə oxşayan, baxışı ilə bayıldan … xanımlar görməmişdi
is. 1. Binanın və s.-nin xarici; eşik, həyət, çöl, dişarı, kənar, açıq yer. Bayırda qar yağır. Bayırda hava necədir? İndicə bayırdan gəldi
is. Çöl, bayır, ümumiyyətlə, hər hansı bir yer. Pəri xanım kəndli qızı idi, necə olmuş olsa da, gənə bayırbacaq görmüşdü
is. dan. Şəhərin bürcündən xaric, yaxud əsas çevrəsindən kənarda olan hissəsi
sif. və is. dan. Bayırşəhərdə yaşayan. [Bayırşəhərdə yaşayanlara] ayaqyalın bayırşəhərli deyərdilər. H
is. [rus.] 1. Yundan və ya pambıqdan toxunan yumşaq xovlu parça. 2. Bu parçadan tikilmiş. Bayka palto
is. Bayquş sözünün qədim forması. Bayqu gələr, məskən salar sənə, yar; Sən hurisən, sən pərisən mənə, yar
is. 1. İri gözlü, girdə başlı, çirkin səsli, qarmaqburun, yırtıcı gecə quşu. Bayquş xərabəlik, qurd dumanlıq sevər
is. Uzun və nazik bir ağacın baş tərəfinə rəbt edilmiş və adətən üzərində dövlətin, yaxud hərbi və ya ictimai təşkilatın xüsusi əlaməti – nişanı çəkil
bax bayraqdar
is. Bayraq tutan, bayraq daşıyan adam. Bu qadınlar dəstəsinin başında duran bayraqdar, ucaboylu … qoca bir qadın idi
bax bayraqdar. Bayraqdaşıyanlar … bayrağı möhkəm tutmuşdular. M.S.Ordubadi
sif. Bayrağı olan, əlində bayraq olan. Bayraqlı əsgərlər. // İs. mənasında. Bayraqlılar qabaqda gedirlər
is. 1. Hər hansı bir tarixi və s. hadisə şərəfinə keçirilən şadlıq günü; təntənə. Bir May bayramı. Oktyabr bayramı
sif. və zərf Bayrama yaxın, bayram ərəfəsində olan. Bayramqabağı ticarət. Bayramqabağı yarış. Bayramqabağı hazırlıq
is. bax məryəmqurdu
“Bayramlaşmaq”dan f.is
qarş. Bayram münasibəti ilə bir-birini təbrik etmək, bir-biri ilə görüşmək. Xanməmməd gəldi, bayramlaşıb oturdu
1. sif. Bayrama məxsus olan, bayram münasibəti ilə düzəldilmiş. Bayramlıq süfrə. Bayramlıq paltar. 2