1. Allaha mütəəlliq, Allaha məxsus, Allaha aid, Allah tərəfindən verilmiş; qeyri-bəşəri. İlahi hikmətlər xəzinəsi.
– [Şeyx Sənan:] Bu ilahi sükuta qarşı, Xumar; Həp mələklər olur pərəstişkar.
2. is. Allah.
Bu dağlar ahı neylər; Başım külahı neylər; Sən ordan bax, mən burdan; Görək ilahi neylər. ().
O gözəllik ilahidən verilmiş; Əvvəldəndi gözlərinin qarası.
// məc. Qeyri-maddi, qeyricismani, ruhani, mənəvi. İlahi məhəbbət. İlahi eşqin tərənnümü.
– Budur! “Leyli Məcnun” – böyük sənətdir! Nə qədər ilahi bir məhəbbətdir!
// məc. Təmiz, pak.
Nə qədər ilahi bir insansınız; Mənə qardaşdan da mehribansınız.
3. məc. Xariqüladə, misilsiz, tayı-bərabəri olmayan, məftunedici. İlahi gözəllik. İlahi səs.
– [Nizami:] Dostlar, hamınızı inandıra bilərəm ki, Bərdənin bu ilahi gözəlliyi məni heyran etmişdir.
Bu, əfsanə və nağıllarda söylənən cənnət bağından, ilahi məxluqlardan gələn səs kimi bakir, gözəl və xoş idi.
